Skarga kasacyjna na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów w przedmiocie nadania tytułu naukowego profesora
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA: Maria Wiśniewska (spr.) Sędziowie NSA Irena Kamińska Joanna Runge -Lissowska Protokolant Ewa Dubiel po rozpoznaniu w dniu 6 października 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 grudnia 2005 r. sygn. akt I SA/Wa 1966/04 w sprawie ze skargi G. G. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nadania tytułu naukowego profesora oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/5

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 6 grudnia 2005 r., sygn. akt I SA/Wa 1966/04, oddalił skargę G. G. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...], nr [...], w przedmiocie odmowy przedstawienia do tytułu naukowego profesora nauk prawnych.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach sprawy:

Decyzją z dnia [...], nr [...] Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów, działając na podstawie art. 28 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym w zakresie sztuki (Dz.U. Nr 65, poz. 595; zwanej dalej ustawą z 2003 r.) oraz w trybie § 4 pkt 1 statutu Komisji, po ponownym rozpatrzeniu wniosku Rady Wydziału [...], utrzymała w mocy swoją poprzednią decyzję z dnia [...], nr [...] odmawiającą przedstawienia dr. hab. G. G. do tytułu naukowego profesora.

W uzasadnieniu decyzji z dnia [...] podano, że sekcja Nauk Humanistycznych i Społecznych, po zapoznaniu się z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, wysłuchaniu opinii recenzentów Centralnej Komisji i po przeprowadzeniu dyskusji, wypowiedziała się w większości przeciw uchyleniu poprzedniej decyzji (wynik głosowania: za uchyleniem poprzedniej decyzji - 2, przeciw -28, wstrzymujących się -2).

W uzasadnieniu swego stanowiska Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów wskazała, że w postępowaniu dotyczącym wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy powołano dwóch recenzentów, którzy przedstawili jednoznacznie negatywne opinie dotyczące zasadności przedstawienia kandydata do tytułu naukowego profesora. Przeprowadzona przez nich analiza dorobku kandydata potwierdziła zasadność zarzutów ujawnionych w związku z wydawaniem poprzedniej decyzji.

Organ stwierdził, że dorobek dr. hab. G. G. nie jest faktycznie tak obszerny, jak wynikałoby to z listy publikacji ogłoszonych drukiem. Jest on natomiast skutkiem wykorzystania tych samych pozycji. Z tym że po dokonaniu poprawek redakcyjnych w celu ich ponownego drukowania pod zmienionymi tytułami, albo ogłoszenia drukiem w pozycjach książkowych. Twórczość naukowa dr. hab. G. G. nie ma również cech oryginalności i takiej wartości naukowej, by można o niej powiedzieć, że znacznie przekracza wymagania stawiane w przewodzie habilitacyjnym.

Główną pozycją dorobku stanowiącego podstawę rozpatrywanego wniosku o przedstawienie do tytułu naukowego profesora stanowiła publikacja pt. "[...]". Również ona nie jest w pełni nową pozycją. Praca ta ma szereg wad nie pozwalających uznać jej za wartościową monografię naukową. Praca ta wraz z pozostałym dorobkiem, który powstał w dużej części w wyniku ponownego publikowania tych samych treści ze znacznym udziałem prac o charakterze popularyzatorskim, nie może stanowić, w ocenie Centralnej Komisji, wystarczającej podstawy do poparcia wniosku o przedstawienie kandydata do tytułu naukowego profesora nauk prawnych.

Centralna Komisja podkreśliła ponadto, że postępowanie Rady Wydziału, poprzedzające przedstawienie omawianego wniosku awansowego, prowadzone było w warunkach nie stwarzających wystarczających możliwości obiektywnej oceny dorobku kandydata. Jednym z recenzentów powołanych przez Radę Wydziału był prof. S. S., który uprzednio był promotorem rozprawy doktorskiej kandydata, występował jako recenzent w jego przewodzie habilitacyjnym i był współautorem dwóch książek wymienionych w dorobku naukowym, będącym przedmiotem oceny recenzentów i Rady Wydziału oraz podstawą zaliczoną do wniosku awansowego.

Strona 1/5