Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Warszawie w sprawie ze skargi spółki "Z." S.A. w Warszawie o wymierzenie Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi grzywny
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędziowie NSA Anna Lech Joanna Runge-Lissowska (spr.) Protokolant Ewa Dubiel po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej spółki "Z." S.A. w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 marca 2006 r. sygn. akt IV SA/Wa 2455/05 w sprawie ze skargi spółki "Z." S.A. w Warszawie o wymierzenie Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi grzywny oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/2

Wyrokiem z dnia 9.03.2006 r. sygn. akt IV SA/Wa 2455/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę spółki "Z." S.A. w [...], która domagała się wymierzenia Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi grzywny w trybie art. 154 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "ppsa". W skardze z dnia 3.08.2005 r. Spółka wniosła o ukaranie Ministra za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19.10.2004 r. sygn. akt IV SAB/Wa 42/04, którym organ ten został zobowiązany do rozpoznania w terminie miesiąca wniosku Ministra Finansów w sprawie określenia składników majątkowych Spółki, a także o uwzględnienie w uzasadnieniu wyroku, że postanowienie Ministra Rolnictwa z dnia 4.02.2005 r. o zawieszeniu postępowania w tej sprawie w znaczeniu prawnym nie istnieje. Oddalając tę skargę Wojewódzki Sąd podkreślił, że uprawnienia określone w art. 154 ppsa przysługują w razie łącznego spełnienia dwóch przesłanek: niewykonania przez organ administracji wyroku uwzględniającego skargę i uprzedniego pisemnego wezwania właściwego organu do wykonania wyroku. Sąd stwierdził, że w sprawie została spełniona przesłanka wezwania organu do wykonania wyroku, co wynika z pisma Spółki z dnia 14.02.2005 r., które zawiera wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy zawieszenia postępowania na podstawie art. 127 § 3 kpa oraz o bezzwłoczne wydanie decyzji określającej składniki majątkowe. Jednak Wojewódzki Sąd uznał, iż nie wystąpiła druga przesłanka, bowiem wyrok Sądu zobowiązujący do rozpoznania wniosku dotyczącego określenia składników majątkowych Spółki został Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi doręczony dnia 4.01.2005 r., zaś 4.02.2005 r. organ wydał postanowienie o zawieszeniu postępowania, co powoduje, że choć nie rozstrzygał merytorycznie sprawy, to jednak nie pozostaje w bezczynności. Sąd wyjaśnił też, iż w tym postępowaniu nie może badać legalności postanowienia o zawieszeniu postępowania.

Skargę kasacyjną od tego wyroku wniosła spółka "Z.", reprezentowana przez radcę prawnego, domagając się uchylenia wyroku w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, względnie w przypadku uznania, iż zachodzi jedynie naruszenie prawa materialnego, o uchylenie wyroku i rozpoznanie skargi. W skardze zarzucono naruszenie prawa materialnego, tj. art. 123 § 1 kpa przez niewłaściwe jego zastosowanie polegające na uznaniu, że w rozpoznawanej sprawie organ wydał postanowienie o zakończeniu postępowania administracyjnego wcześniej umorzonego i art. 105 kpa poprzez błędną jego wykładnię polegającą na pominięciu skutków umorzenia postępowania administracyjnego oraz naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 154 § 1 ppsa polegające na uzależnieniu dopuszczalności skargi, o jakiej mowa w tym przepisie, od wcześniejszego rozpoznania przez organ wniosku, o jakim mowa w art. 127 § 3 kpa.

Strona 1/2