Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Wojciech Mazur, Sędzia NSA Bożena Popowska, Sędzia del. NSA Jolanta Sikorska (spr.), Protokolant sekretarz sądowy Julia Chudzyńska, po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Gryfice od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 28 listopada 2013 r. sygn. akt II SA/Sz 953/13 w sprawie ze skargi Ł.P. na uchwałę Rady Miejskiej w Gryficach z dnia 27 listopada 2007 r. nr XII/141/2007 w przedmiocie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28 listopada 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 953/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Ł.P. na uchwałę Rady Miejskiej w Gryficach z dnia 27 listopada 2007 r. nr XII/141/2007 w przedmiocie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej: stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały, stwierdził, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku oraz zasądził od Gminy Gryfice na rzecz skarżącego kwotę 557 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Rada Miejska w Gryficach w dniu 27 listopada 2007 r. podjęła uchwałę nr XII/141/2007 w sprawie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej. Uchwała została podjęta na podstawie art. 98a ust. 1 i art. 146 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r., Nr 261, poz. 2603 ze zm.).
W § 1 zaskarżonej uchwały postanowiono: "Ustala się stawkę opłaty adiacenckiej z tytułu podziału nieruchomości w wysokości:
1) 20% różnicy pomiędzy wartością, jaką miała nieruchomość przed i po podziale, dla nieruchomości, z których w wyniku podziału wydzielono drogi publiczne;
2) 7% różnicy pomiędzy wartością, jaką miała nieruchomość przed i po podziale, dla pozostałych nieruchomości."
W § 2 uchwały ustalono stawkę procentową opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego budową urządzeń infrastruktury technicznej w wysokości:
1) 20% w odniesieniu do:
a) nieruchomości niezabudowanych,
b) nieruchomości zabudowanych wykorzystywanych w co najmniej 50% na cele inne niż mieszkaniowe;
2) 5% w odniesieniu do nieruchomości zabudowanych na cele mieszkaniowe.
Pozostałe przepisy zaskarżonej uchwały dotyczą organu wykonującego uchwałę oraz sposobu wejścia w życie uchwały.
Ł.P., dalej także skarżący, zaskarżył powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie zarzucając, że zaskarżona uchwała została wydana z rażącym naruszeniem prawa, a to art. 98a ust. 1 oraz art. 146 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (j. t. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.) polegającym na nieuzasadnionym wykroczeniu poza zakres ustawowej delegacji do wydania uchwały, nieprawidłowym wykonaniu tego upoważnienia oraz zredagowaniu treści uchwały w sposób uniemożliwiający jednoznaczne ustalenie jej treści normatywnej.
Powołując się na powyższe wniósł o stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały w całości, określenie, że zaskarżona uchwała nie może być wykonywana w całości oraz zasądzenie od organu administracji na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi podał, że jest współwłaścicielem nieruchomości położonych w Gryficach, obręb Rzęskowo, gmina Gryfice, składających się z działek gruntu powstałych z podziału czterech działek nr 1 i nr 2, tj. działek nr 3/65-4/113 o pow. 53 528 m2 oraz działek nr 5 i nr 6 o pow. 1 546 m2. Obecnie jest stroną postępowania administracyjnego toczącego się z urzędu przed Burmistrzem Gryfic w sprawie ustalenia wysokości opłaty adiacenckiej w wyniku podziału ww. działek. Zarzucił, że zaskarżona uchwała, zawierająca szereg uchybień, narusza jego uprawnienia w związku z czym, zdaniem skarżącego, ma on interes prawny w zaskarżeniu ww. uchwały do sądu administracyjnego.