Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Łukaszewska - Macioch (spr.), Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska, Sędzia NSA Paweł Miładowski, Protokolant Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2009r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 9 kwietnia 2008r. sygn. akt II SA/Sz 109/08 w sprawie ze skargi B. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia [...] listopada 2007r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w wyniku wznowienia postępowania w sprawie opłaty adiacenckiej oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 9 kwietnia 2008 r. sygn. akt II SA/Sz 109/08 oddalił skargę B. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w wyniku wznowienia postępowania w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przedstawił następujący stan faktyczny sprawy:
Prezydent Szczecina decyzją z dnia [...] stycznia 2006 r., nr [...], na podstawie art. 98a ust. 1, art. 148 ust. 1-3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) oraz § 1 ust. 1 uchwały Rady Miasta Szczecina Nr XLVII/906/05 z dnia 12 grudnia 2005 r. w sprawie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej (Dz. Urz. Wojew. Zachodniopomorskiego z 2006 r. Nr 1, poz. 8), ustalił dla B. K. opłatę adiacencką w wysokości [...] zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z podziałem działki nr [...] położonej w Szczecinie przy ul. [...] i ul. [...].
Po rozpatrzeniu odwołania B. K. od powyższej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Szczecinie decyzją z dnia [...] marca 2006 r., nr [...], uchyliło zaskarżoną decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. Skargę wniesioną przez B. K. na powyższą decyzję Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił wyrokiem z dnia 13 września 2006 r. sygn. akt II SA/Sz 577/06. Na skutek skargi kasacyjnej B. K. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 4 stycznia 2008 r. sygn. akt I OSK 1917/06 uchylił wyrok sądu pierwszej instancji i przekazał sprawę temu sądowi do ponownego rozpoznania.
W czasie trwania postępowania sądowoadministracyjnego Prezydent Szczecina, po decyzji kasatoryjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia [...] marca 2006 r., rozpoznał ponownie sprawę opłaty adiacenckiej i decyzją z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...], na podstawie art. 98a ust. 1, art. 148 ust. 1, 2 i 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz § 1 ust. 1 uchwały Rady Miasta Szczecina nr XLVII/906/05 z dnia 12 grudnia 2005 r., ustalił dla B. K. opłatę adiacencką w wysokości [...] zł.
Po rozpatrzeniu odwołania B. K. od powyższej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Szczecinie decyzją z dnia [...] marca 2007 r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Decyzję Kolegium B. K. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie (sprawa została zarejestrowana pod sygnaturą akt II SA/Sz 580/07).
Równocześnie w dniu [...] maja 2007 r. B. K. wniósł o wznowienie, na podstawie art. 145a kpa, postępowania zakończonego decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia [...] marca 2007 r. nr [...] wskazując na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 2 kwietnia 2007r. sygn. akt SK 19/06. Kolegium postanowieniem z dnia [...] lipca 2007 r., nr [...] wznowiło postępowanie administracyjne zakończone powołaną wyżej decyzją ostateczną i w wyniku przeprowadzonego ponownie postępowania decyzją z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...], na podstawie art. 145a i art. 151 § 1 kpa, orzekło o odmowie uchylenia decyzji z dnia [...] marca 2007r. Organ nie zgodził się ze stanowiskiem strony, że materialną podstawą wydania kwestionowanych decyzji był (czy też mógł być) art. 98 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, co do którego wypowiedział się Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 2 kwietnia 2007 r. sygn. akt SK 19/06 i wskazał, iż z treści powołanego wyroku wyraźnie wynika, że Trybunał stwierdził niezgodność z Konstytucją art. 98 ust. 4 w związku z art. 145 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami w brzmieniu obowiązującym od dnia 15 lutego 2000 r. do dnia 21 września 2004 r. Natomiast decyzją zakwestionowaną przez stronę Kolegium utrzymało w mocy decyzję wydaną na podstawie art. 98a ustawy o gospodarce nieruchomościami. W ocenie organu, brak jest podstaw do przenoszenia powyższego wyroku Trybunału Konstytucyjnego na inne przepisy nieprzywołane w jego treści. Jakkolwiek oba przepisy (tj. art. 98a i art. 98 ust. 4 w/w ustawy) dotyczą tej samej instytucji prawnej, to niewątpliwa pozostaje odrębność obu regulacji. Przepis art. 98a wprowadzony ustawą z dnia 28 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2004 r., Nr 141, poz. 1492) nie przewiduje uiszczania opłat, jeżeli podział nieruchomości nie jest przeprowadzany na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego. Obowiązek uiszczenia opłaty nie powstaje także, jeżeli podział dokonywany jest niezależnie od ustaleń planu miejscowego. Nowe regulacje ustawowe powierzyły uprawnienie do ustalania opłaty w razie podziału nieruchomości innemu organowi, tj. wójtowi, burmistrzowi albo prezydentowi miasta. Jednocześnie ustawodawca ustanowił samodzielny trzyletni termin na ustalenie tej opłaty, bez odsyłania do przepisów o opłatach adiacenckich z tytułu budowy urządzeń infrastruktury technicznej. Podsumowując Kolegium stwierdziło, że brak jest podstaw do badania, czy art. 98a w/w ustawy został prawidłowo zastosowany w sprawie.