Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia
Sentencja

Dnia 18 stycznia 2022 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mirosław Wincenciak (spr.) sędzia NSA Mariola Kowalska sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 czerwca 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 2808/17 w sprawie ze skargi H.G. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] września 2017 r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/4

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 15 czerwca 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 2808/17 oddalił skargę H.G. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] września 2017 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł H.G. zaskarżając wyrok w całości, na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej w skrócie "p.p.s.a.") zarzucił naruszenie następujących przepisów postępowania:

1. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w zw. z art. 97 § 1 pkt 4 i art. 101 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm., dalej w skrócie "k.p.a."), poprzez ich niezastosowanie. Sąd pierwszej instancji nie dostrzegł istniejącego w postępowaniu administracyjnym zagadnienia wstępnego dotyczącego następstwa prawnego po zmarłym właścicielu wywłaszczonej nieruchomości i błędnie zaaprobował decyzję ostateczną umarzającą postępowanie, wydaną bez jakiegokolwiek rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego. Uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, gdyż stwierdzenie, że w sprawie występuje nierozstrzygnięte zagadnienie wstępne, powinno doprowadzić Sąd do wniosku, iż decyzja ostateczna została wydana z naruszeniem przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy i jako taka powinna zostać uchylona.

2. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w zw. z art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a., poprzez ich błędną wykładnię. Sąd pierwszej instancji zaaprobował decyzję organu wydaną bez dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy. Podobnie jak Minister Infrastruktury i Budownictwa oparł się na domniemaniu, iż skoro skarżący nie przedkłada postanowienia potwierdzającego jego następstwo prawne po zmarłym właścicielu nieruchomości, to następstwo takie nie zachodzi, a w konsekwencji skarżący nie jest stroną w sprawie. Stanowisko takie stanowi obrazę przepisów zobowiązujących organ administracji do starannego zbadania stanu faktycznego sprawy oraz zaprzeczenie zasady prawdy obiektywnej. Sąd niewłaściwie ocenił konsekwencje prawne nieudowodnienia następstwa prawnego, przyjmując, że obciążają one skarżącego, podczas gdy podstawowym obowiązkiem organu, a nie skarżącego, jest wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy. Naruszenie to mogło mieć wpływ na wynik sprawy, ponieważ właściwa wykładnia powołanych przepisów implikowałaby negatywną ocenę przeprowadzonego przez organ postępowania dowodowego i nakazywałaby wyeliminować z obrotu prawnego akt oparty na niewystarczającej podstawie faktycznej.

3. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w zw. z art. 107 § 3 k.p.a., poprzez ich niezastosowanie. Sąd pierwszej instancji nie poddał ocenie uzasadnienia zaskarżonej decyzji, które jako lakoniczne i niezawierające ustosunkowania się organu do twierdzeń strony było obarczone istotnymi wadami. Całościowa ocena zaskarżonej decyzji, obejmująca także jej uzasadnienie, mogła skutkować uchyleniem kwestionowanej przez skarżącego decyzji, a zatem mogła wpłynąć na wynik sprawy.

Strona 1/4