Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska (spr.) Sędzia del. WSA Ewa Kwiecińska Protokolant sekretarz sądowy Małgorzata Zientala po rozpoznaniu w dniu 14 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 września 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 1251/14 w sprawie ze skargi D. Sp. z o.o. z siedzibą w R. na czynność Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w Warszawie z dnia 27 marca 2014 r. nr BIS-4010/486/14/1139 w przedmiocie udostępnienia danych osobowych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w Warszawie na rzecz D. Sp. z o.o. z siedzibą w R. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 25 września 2014 r. (sygn. akt IV SA/Wa 1251/16) po rozpoznaniu skargi D. Sp. z o.o. z siedzibą w R. na czynność Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w Warszawie z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] uchylił zaskarżoną czynność oraz zasądził od Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w Warszawie na rzecz skarżącej Spółki kwotę 457 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy.
D. sp. z o.o. z siedzibą w R. wnioskiem z dnia 31 stycznia 2014 r. zwróciła się do Dyrektora Generalnego Służby Więziennej o udzielenie informacji o osobie pozbawionej wolności. W uzasadnieniu wniosku skarżąca wskazała, że zamierza wystąpić z roszczeniem na podstawie art. 299 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm., dalej także jako: k.s.h.) przeciwko P. J., który aktualnie odbywa karę pozbawienia wolności. W odpowiedzi organ pismem z dnia 14 lutego 2014 r. stwierdził, że wniosek nie spełnia wymogów formalnych, bowiem brak w nim wskazania przepisu prawa materialnego, na podstawie którego skarżąca uprawniona jest do otrzymania żądanych informacji. W piśmie z dnia 24 lutego 2014 r. Spółka wyjaśniała, że przepisami uprawniającymi ją do uzyskania informacji o osobie pozbawionej wolności są wskazane przez nią we wniosku przepisy art. 23 ust. 1 pkt 5 i art. 23 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (obecnie tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 922) oraz art. 299 k.s.h. Organ w kolejnej odpowiedzi stwierdził, że Służba Więzienna udziela informacji i udostępnia dane o osobach na pisemny wniosek, podmiotom ustawowo uprawnionym, w zakresie określonym w art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (obecnie tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 713 ze zm.).
Spółka D. wezwała Dyrektora Generalnego Służby Więziennej do usunięcia naruszenia prawa, zarzucając organowi naruszenie art. 24 ust. 3 ustawy o Służbie Więziennej w związku z art. 23 ust. 3 pkt 5, ust. 4 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych oraz art. 299 k.s.h. W uzasadnieniu wskazała, że za prawnie usprawiedliwiony cel uważa się w szczególności dochodzenie roszczeń z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Powołując się na art. 187 § 1 w związku z art. 126 § 2 pkt 1 k.p.c. stwierdziła, że obowiązkiem powoda jest podanie w pozwie adresu strony pozwanej. W ocenie skarżącej wykazała ona, że żądane dane są niezbędnie do dochodzenia roszczeń od P. J., bowiem jest on członkiem zarządu jej dłużnika. Nadto Spółka jest podmiotem ustawowo uprawnionym do otrzymania żądanych informacji.
W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa organ podtrzymał dotychczasowe stanowisko.
Spółka D. złożyła skargę do sądu administracyjnego podnosząc zarzuty naruszenia przepisów prawa materialnego tj. art. 24 ust. 3 ustawy o Służbie Więziennej w związku z art. 23 ust. 3 pkt 5 i art. 23 ust. 4 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych oraz art. 299 k.s.h.