Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie : Przewodniczący: Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska Sędziowie: Sędzia NSA Ewa Dzbeńska Sędzia WSA del. Michał Ruszyński (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Ewa Dubiel po rozpoznaniu w dniu 10 października 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 stycznia 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 2090/12 w sprawie ze skargi E. W. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej
Uzasadnienie strona 1/8

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 18 stycznia 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 2090/12 oddalił skargę E. W. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 23 sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej.

W uzasadnieniu orzeczenia Sąd podał, że Wojewoda Małopolski decyzją z 13 lipca 2012 r. nr [...], na podstawie art. 14, 67 ust. 1, art. 68 ust. 1 i 3, art. 130 ust. 2 i art. 131 ust. 1-4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r., nr 175, poz. 1362 ze zm., dalej: u.p.s) oraz rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 23 marca 2005 r. w sprawie nadzoru i kontroli w pomocy społecznej (Dz. U. Nr 61, poz. 543 ze zm.) wymierzył E. W. karę pieniężną w wysokości 10.000 zł za prowadzenie bez zezwolenia wojewody placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub w podeszłym wieku, w której przebywa nie więcej niż 10 osób, w budynku mieszczącym się w Ż. 123 B.

W uzasadnieniu organ wskazał, że 21 czerwca 2012 r. do Małopolskiego Urzędu Wojewódzkiego wpłynęło pismo Prokuratury Rejonowej w Muszynie z informacją, iż w toku prowadzonego postępowania [...] ustalono, iż w miejscowości Ż. 123B prowadzony jest przez E. W. oraz jej brata nielegalny dom opieki dla osób starszych, niedołężnych, wśród których są osoby nie poruszające się samodzielnie, z którymi nie można nawiązać kontaktu. Organ wskazał, że decyzją z 16 listopada 2007 r. umorzono postępowanie w sprawie prowadzenia przez E. W. bez zezwolenia wojewody placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub w podeszłym wieku.

W uzasadnieniu tej decyzji wskazano, iż stwierdzono wówczas, że pod wskazanym adresem w mieszka rodzina właścicielki budynku, dwie osoby z dalszej rodziny wynajmujące lokale mieszkalne na podstawie umów najmu oraz jedna osoba niespokrewniona wynajmująca pokój. Nie stwierdzono wówczas przesłanek, aby uznać, że pod wskazanym adresem świadczona jest całodobowa opieka.

Po otrzymaniu pisma z Prokuratury ponownie wszczęto postępowanie. Wojewoda Małopolski wskazał, że na podstawie wyjaśnień właścicielki ustalono, że dokumentacja została zabezpieczona w toku postępowania przez Policję. W związku z tym, w postępowaniu oparto się na dokumentach posiadanych przez Małopolski Urząd Wojewódzki, zeznaniach osób zamieszkujących w placówce oraz wyjaśnieniach właścicielki. Organ wskazał, że na podstawie wyjaśnień właścicielki ustalono, że prowadzi ona gospodarstwo agroturystyczne i wynajem mieszkań. Organ stwierdził, że działalność strony ma charakter działalności gospodarczej. Zgodnie z wyjaśnieniami strony w budynku w chwili kontroli zamieszkiwało 9 osób starszych, w tym 4 mężczyzn i 5 kobiet. W charakterze świadków przesłuchano 4 osoby, z którymi można było nawiązać kontakt. Z pozostałych mieszkańców jedna osoba jest głucha, jedna głuchoniema, jeden mężczyzna jest trudny w kontakcie. Z osób przesłuchanych 2 zeznały, że wymagają całodobowej opieki w formie pomocy w myciu i pampersowaniu, a 2, że takiej opieki nie wymagają. Organ wskazał, że zarówno wyjaśnienia właścicielki jak i zeznania świadków potwierdziły, że osoby nieobecne w czasie kontroli nie wymagają całodobowej pielęgnacji. Z oświadczeń właścicielki wynika, że 1 z mieszkańców cierpi na chorobę psychiczną, a kolejny jest ubezwłasnowolniony. Właścicielka wyjaśniła, że osoby, które w tej chwili są niedołężne zawarły umowy przed laty i tylko z powodu wieku nie mogła ich wymeldować. Wojewoda stwierdził, że jakkolwiek zawarte umowy dotyczą najmu nieruchomości, to w rzeczywistości E. W. prowadzi placówkę zapewniającą całodobową opiekę. W związku z tym, że strona prowadzi placówkę, w której przebywa nie więcej niż 10 osób, organ wymierzył karę pieniężną w wysokości 10.000 zł.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej