Skarga kasacyjna na decyzję Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w przedmiocie odmowy wypłaty nagrody rocznej za 2010 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędzia del. WSA Dorota Apostolidis Protokolant: specjalista Edyta Pacewicz po rozpoznaniu w dniu 16 września 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 grudnia 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 1268/14 w sprawie ze skargi K. K. na decyzję Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty nagrody rocznej za 2010 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. odstępuje od zasądzenia od K. K. na rzecz Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/8

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 15 grudnia 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 1268/14, po rozpatrzeniu skargi K. K. uchylił decyzję Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty nagrody rocznej za 2010 r.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego decyzją z dnia [...] marca 2014 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 125 ust. 1 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2010 r., Nr 29, poz. 154 ze zm. - dalej jako "ustawa o ABW"), odmówił K. K. wypłaty nagrody rocznej za 2010 r. Po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Szef ABW decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] utrzymał w mocy powyższą decyzję z dnia [...] marca 2014 r. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że K. K. w roku 2010 przez 325 dni kalendarzowych korzystał ze zwolnień lekarskich, zaś przez 15 dni przebywał na urlopie wypoczynkowym. Oznacza to, że w 2010 r. K. K. pełnił faktycznie służbę tylko przez 15 dni. Choroba funkcjonariusza powoduje zaprzestanie pełnienia służby, mimo że funkcjonariusz nadal pozostaje w stosunku służbowym. Bezwzględną przesłanką warunkującą nabycie przez funkcjonariusza prawa do nagrody rocznej jest faktyczne pełnienie służby, czyli rzeczywiste wykonywanie obowiązków służbowych, a nie jedynie pozostawanie w stosunku służbowym. Funkcjonariusz przebywając na zwolnieniu lekarskim, nie wykonuje żadnych czynności służbowych. Sam fakt bycia funkcjonariuszem ABW nie wystarcza do nagradzania za służbę. Prawo do nagrody rocznej ma charakter uznaniowy. W tej sytuacji K. K. za 2010 rok w ogóle nie nabył prawa do nagrody rocznej.

Od powyższej decyzji Szefa ABW z dnia [...] kwietnia 2014 r., skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniósł K. K. Zaskarżonej decyzji zarzucił: 1) niewłaściwą wykładnię art. 125 ust. 1 ustawy o ABW polegającą na przyjęciu, że nagroda roczna ma charakter uznaniowy oraz 2) naruszenie przepisów rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 sierpnia 2006 r. w sprawie warunków przyznawania funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg (Dz. U. Nr 1443, poz. 1034- dalej jako "rozporządzenie z dnia 4 sierpnia 2006 r."). Podkreślił, że nagroda roczna przysługuje funkcjonariuszowi z mocy prawa. Błędny jest zatem pogląd organu, że prawo do takiej nagrody ma charakter uznaniowy. Ponadto gdyby intencją ustawodawcy było niewliczanie okresu korzystania ze zwolnień lekarskich lub z urlopu wypoczynkowego do okresu służby, od którego zależy wysokość nagrody rocznej, to przewidziałby to w treści rozporządzenia z dnia 4 sierpnia 2006 r. W rozporządzeniu tym takiego zapisu jednak nie ma.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację przedstawioną w zaskarżonej decyzji.

Strona 1/8