1. Art. 145 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./ ustanawiał okres przedawnienia materialnego, a zatem okres, w którym dopuszczalne było nałożenie na stronę obowiązku publicznoprawnego - ustalenia opłaty adiacenckiej. Okres ten to okres 3 lat od wejścia do obrotu prawnego decyzji o zatwierdzeniu projektu podziału nieruchomości. Brak zatem uchwały rady w przedmiocie stawki opłaty adiacenckiej w dniu wydania decyzji o zatwierdzeniu projektu podziału nieruchomości nie wyłączał dopuszczalności wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej.
2. Jeżeli przepis prawa przyznaje kompetencję organowi administracji publicznej do wydania decyzji to nie jest zobowiązany wyjaśniać dlaczego korzysta z tej kompetencji.
3. Art. 98 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, nie uzależnia wysokości opłaty adiacenckiej od wysokości poniesionych kosztów przy podziale nieruchomości.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Stebnicka, Sędziowie NSA Barbara Adamiak (spr.), Jan Paweł Tarno, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 25 października 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 9 września 2004 r. sygn. akt II SA/Łd 1513/02 dotyczącego sprawy ze skargi Jadwigi Ś. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 29 sierpnia 2002 r. (...) w przedmiocie opłaty adiacenckiej 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. zasądza od Jadwigi Ś. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. kwotę 218 zł /dwieście osiemnaście/ z tytułu zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z 9 września 2004 r. II SA/Łd 1513/02, po rozpoznaniu skargi Jadwigi Ś. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z 29 sierpnia 2002 r. (...) w przedmiocie opłaty adiacenckiej, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Zarządu Miasta R. z 10 lipca 2000 r. (...). Zaskarżoną do sądu decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. utrzymało w mocy decyzję Zarządu Miasta R. z 10 lipca 2002 r. (...) w sprawie ustalenia Jadwidze Ś. opłaty adiacenckiej w wysokości 6.870 złotych z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku jej podziału. Samorządowe Kolegium Odwoławcze rozpoznając sprawę wskazało, że przepis art. 98 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami zezwalał zarządowi gminy /miasta/ na ustalenie opłaty adiacenckiej w określonej wysokości, jeżeli w wyniku podziału nieruchomości wzrosła jej wartość. Wzrost wartości nieruchomości spowodowany podziałem musi być niewątpliwy i na organie gminy /miasta/ ciąży wykazanie związku miedzy dokonanym podziałem nieruchomości, a wzrostem wartości. Wartość nieruchomości przed podziałem i po jego dokonaniu określają rzeczoznawcy majątkowi. Operat szacunkowy sporządzony w sprawie jest dostatecznym dowodem na okoliczność przyczyn i wzrostu wartości nieruchomości. Stawkę procentową opłaty adiacenckiej, zgodnie ze zdaniem drugim art. 98 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, ustalono uchwałą Rady Miejskiej R. z 27 października 2000 r. (...), w wysokości 30%.
Uwzględniając skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z 29 sierpnia 2002 r. (...) Sąd wywodził w uzasadnieniu, że wymagała rozważenia poprawność podstawy wydania zaskarżonej decyzji, a mianowicie art. 98 ust. 4 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./. Sąd przyjął, że przepisy art. 98 ust. 4 powołanej ustawy o gospodarce nieruchomościami odnoszą się do wszystkich podziałów nieruchomości, do których stosuje się przepisy rozdziału 1 Działu III zatytułowanego "Podziały nieruchomości". Przeprowadzona analiza regulacji art. 98 wskazuje na uniwersalność opłaty adiacenckiej w odniesieniu do wszystkich rodzajów podziałów nieruchomości, z ustaleniem wzrostu wartości nieruchomości, jako przesłanki generalnej niezbędnej do ustalenia opłaty adiacenckiej.
Do czasu zmiany treści przepisu art. 98 ust. 4 powołanej ustawy o gospodarce nieruchomościami, stanowił "jeżeli w wyniku podziału nieruchomości wzrośnie jej wartość, zarząd gminy może ustalić opłatę adiacencką z tego tytułu w kwocie nie większej niż 50% różnicy wartości nieruchomości". Po zmianie art. 98 ust. 4 dokonanej ustawą z 7 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz innych ustaw /Dz.U. nr 6 poz. 70/, stanowi "Jeżeli w wyniku podziału nieruchomości wzrośnie jej wartość, zarząd gminy może ustalić w drodze decyzji opłatę adiacencką z tego tytułu. Stawkę procentową opłaty adiacenckiej ustala rada gminy w drodze uchwały w wysokości nie większej niż 50% różnicy wartości nieruchomości. Przepisy art. 145, art. 146 ust. 2 i ust. 3, art. 147 oraz art. 148 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio". Sąd podzielił pogląd, że organ właściwy może wykorzystać kompetencję z art. 98 ust. 4 powołanej ustawy o gospodarce nieruchomościami już w dniu uprawomocnienia się decyzji o zatwierdzeniu projektu podziału nieruchomości. W sprawie decyzja Burmistrza R. zatwierdzająca projekt podziału nieruchomości wydana została 10 lipca 2000 roku i stała się ostateczna.