Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Infrastruktury w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Adamiak, Sędziowie NSA Jan Paweł Tarno /spr./, Leszek Leszczyński, Protokolant Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Stowarzyszenia W., Prezydenta Miasta [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 grudnia 2005 r. sygn. akt I SA/Wa 1394/04 w sprawie ze skargi Stowarzyszenia W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargi kasacyjne

Uzasadnienie strona 1/8

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 21 grudnia 2005 r., sygn. akt I SA 1394/04 oddalił skargę Stowarzyszenia W. w [...] na decyzję Ministra Infrastruktury z [...], nr [...] o uchyleniu decyzji Wojewody [...] z [...] o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Zastępcy Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu [...] z 29 listopada 1986 r. orzekającej po wznowieniu postępowania o uchyleniu decyzji własnej z 26 lipca 1985 r. w części dotyczącej ustalenia i przyznania odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość oraz o pozostawieniu w mocy części decyzji, w której orzeczono o wywłaszczeniu i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania organowi pierwszej instancji.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją Zastępcy Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu [...] z 26 lipca 1985 r., nr [...] wywłaszczono za odszkodowaniem 45/100 części nieruchomości wchodzącej w skład zabytkowego zespołu W. oznaczonej jako działka nr 106/7, 108/2 i 108/3 stanowiącej własność S. Z. - nieznanego z miejsca pobytu. Następnie decyzją Zastępcy Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu [...] z 29 listopada 1986 r. orzeczono po wznowieniu postępowania, o uchyleniu w/wym. decyzji z 26 lipca 1985 r. w części dotyczącej ustalenia i przyznania odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość oraz o pozostawieniu w mocy części decyzji dotyczącej wywłaszczenia.

Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności tej ostatniej decyzji wystąpili spadkobiercy byłego właściciela, tj. I. C., K. M., J. S., R. K., K. K. zarzucając, iż nieprawidłowo zostały ustalone strony postępowania oraz, ,ze decyzja nie rozstrzyga o całości sprawy, gdyż nie ustalono odszkodowania. Wojewoda [...] decyzją z [...] odmówił stwierdzenia nieważności kwestionowanej decyzji. W uzasadnieniu stwierdził, iż nie naruszono prawa, ponieważ wznowienie postępowania nastąpiło na wniosek nieuczestniczącego we wcześniejszym postępowaniu kuratora spadku, a brak jednoczesnego rozstrzygnięcia całościowego wynika m. in. z niejednolitego rozumienia art. 156 § 1 pkt 2 kpa oraz konieczności pozyskania nowych operatów.

W wyniku odwołania spadkobierców dawnego właściciela, że nieprawidłowe było po wznowieniu uchylenie decyzji tylko w części oraz brak przeprowadzenia jednocześnie ponownego postępowania wywłaszczeniowo-odszkodowawczego, organ odwoławczy, na podstawie akt sprawy stwierdził, że kwestionowana decyzja z 29 listopada 1986 r. wydana została w postępowaniu w trybie wznowienia i uchylenia decyzji Zastępcy Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu [...] z 26 lipca 1985 r. W decyzji tej pominięty został kurator spadku po S. Z.. W tym czasie nie było przeprowadzone postępowanie spadkowe po byłym właścicielu, był natomiast ustanowiony kurator spadku, który reprezentował interesy spadkobierców, a zatem wobec braku ustalenia następców prawnych przez sąd powszechny reprezentantem wszystkich spadkobierców był kurator i to on powinien uczestniczyć w postępowaniu. Pominięcie kuratora w decyzji z 26 lipca 1985 r. uzasadniało wznowienie postępowania na jego wniosek.

Strona 1/8