Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędzia del. WSA Ireneusz Dukiel po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gorzowie Wielkopolskim od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 19 grudnia 2019 r., sygn. akt II SA/Go 774/19 w sprawie ze skargi E. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia [...] października 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 19 grudnia 2019 r., sygn. akt II SA/Go 774/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, po rozpoznaniu skargi E. P., uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gorzowie Wielkopolskim z [...] października 2019 r., nr [...], w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.
Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Decyzją z [...] września 2019 r. Prezydent Miasta Gorzowa Wielkopolskiego odmówił E. P. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego wnioskowanego na niepełnosprawną córkę - L. P.. W uzasadnieniu powołał art. 17 ust. 1, ust. 1a i ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 2220 ze zm.; dalej jako "u.ś.r.") i wskazał, iż z informacji zgromadzonych przez organ wynika, że E. P. jest uprawniona do emerytury, co oznacza, że należało stronie odmówić prawa do wnioskowanego świadczenia.
Decyzją z [...] października 2019 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gorzowie Wielkopolskim, po rozpoznaniu odwołania, utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu wskazało, że jednoznaczne brzmienie przepisu art. 17 ust. 5 pkt 1 u.ś.r. nie pozostawia wątpliwości interpretacyjnych, a ustalenie prawa do emerytury wyklucza przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.
W uzasadnieniu przedstawiło zasady ustalania i przyznawania świadczeń pielęgnacyjnych wynikające z art. 17 u.ś.r. Następnie organ wskazał, iż odwołująca zwróciła się o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad córką L. P.. Do złożonego wniosku załączone zostało wydane przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności orzeczenie z 6 października 2009 r. zaliczające córkę skarżącej do znacznego stopnia niepełnosprawności. Orzeczenie zostało wydane na stałe. W wydanym orzeczeniu wskazano, że niepełnosprawność istnieje od urodzenia, a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 6 października 2009 r. Do wniosku skarżąca załączyła oświadczenie, że pobiera zasiłek pielęgnacyjny na córkę L., nie pobiera natomiast świadczenia pielęgnacyjnego na dziecko, domagając się uzupełnienia różnicy między emeryturą a świadczeniem pielęgnacyjnym. Kolegium wskazało ponadto, że do wniosku dołączono decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 1 marca 2019 r. o waloryzacji emerytury skarżącej, która to emerytura po waloryzacji od dnia 1 marca 2019 r. stanowi kwotę 1.527 zł miesięcznie (wysokość świadczenia do wypłaty wynosi miesięcznie 1.279,24 zł), a skarżąca nie kwestionuje faktu, że ma ustalone prawo do emerytury.