W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Stowarzyszenie Mieszkańców Gminy K. wniosło o dostęp do żądanych we wniosku informacji oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.
W odpowiedzi na skargę Starosta P. wniósł o jej oddalenie lub o umorzenie postępowania, wskazując, że udostępnianie informacji, będących informacjami publicznymi, zawartych w operacie ewidencyjnym, regulują przepisy szczególne, określone w ww. ustawie - Prawo geodezyjne i kartograficzne i nie mają tu zastosowania przepisy ww. ustawy o dostępie do informacji publicznej. Mając na uwadze częściową realizację wniosku oraz udzielenie odpowiedzi stronie, Starosta wniósł, jak na wstępie odpowiedzi na skargę.
Na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gdańsku w dniu 19 grudnia 2012 r. skarżące Stowarzyszenie wskazało, że na podstawie art. 23b ww. ustawy o dostępie do informacji publicznej powinno otrzymać żądaną informację bezpłatnie. Natomiast Starosta P. wniósł o umorzenie postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, rozpoznając sprawę, uznał skargę za uzasadnioną. Sąd wyjaśnił, że w sprawie nie zachodziły przesłanki do umorzenia postępowania sądowoadministracyjnego, wszak z analizy treści wniosku oraz akt sprawy wynika, iż żądana informacja, będąca informacją publiczną, w rozumieniu ww. ustawy o dostępie do informacji publicznej, nie została udostępniona skarżącemu Stowarzyszeniu. Jedynie bowiem wówczas, gdyby organ, po wniesieniu skargi na bezczynność w sprawie udostępnienia informacji publicznej, a przed wydaniem wyroku przez Sąd, dokonał prawidłowego rozstrzygnięcia w przedmiocie wniosku strony skarżącej, zachodziłaby podstawa do umorzenia postępowania. Brak byłoby w takiej sytuacji przedmiotu postępowania, to jest prawnej bezczynności organu. Taka sytuacja jednak w sprawie nie zachodzi, gdyż Starosta P. pismem poinformował wnioskodawcę, że informacja dotycząca numerów ksiąg wieczystych działek nie podlega udostępnieniu w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej. W odpowiedzi na skargę organ nie kwestionował przy tym, że informacja ta jest informacją publiczną. W ocenie Sądu, pismo to nie stanowiło żadnego z dopuszczalnych rozstrzygnięć, podejmowanych na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej.
WSA w Gdańsku wskazał, że z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy w określonym w prawie terminie organ nie podejmuje żadnych czynności w sprawie lub gdy wprawdzie prowadzi postępowanie, jednakże, mimo istnienia ustawowego obowiązku, nie kończy go wydaniem stosownego aktu lub nie podejmuje czynności. Wniesienie skargi na bezczynność organu jest przy tym uzasadnione nie tylko w przypadku niedotrzymania terminu załatwienia sprawy, ale także w przypadku odmowy wydania aktu, mimo istnienia ustawowego obowiązku, choćby organ mylnie sądził, że załatwienie sprawy nie wymaga wydania aktu. Z kolei bezczynność podmiotu zobowiązanego do udzielenia informacji publicznej na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej polega na tym, że podmiot zobowiązany do podjęcia czynności materialno-technicznej w przedmiocie udzielenia informacji publicznej takiej czynności nie podejmuje, lub też nie wydaje decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej. Innymi słowy, z bezczynnością zobowiązanego podmiotu w zakresie dostępu do informacji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy podmiot ten "milczy" wobec wniosku strony o udzielenie takiej informacji. Pozostawanie w bezczynności przez podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej oznacza niepodjęcie przezeń stosownych czynności w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, o czym stanowi art. 13 ustawy o dostępie do informacji publicznej.