Skarga kasacyjna na decyzję Główny Inspektor Transportu Drogowego w przedmiocie kary pieniężnej
Uzasadnienie strona 2/5

W odpowiedzi na skargę, Główny Inspektor Transportu Drogowego wnosił o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z 3 lutego 2005 r. sygn. akt VI SA/WA 587/04, po rozpoznaniu sprawy ze skargi V. z siedzibą w [...] na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z [...] nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej, oddalił skargę. W uzasadnieniu Sąd wywodził, że w zaskarżonej decyzji nastąpiło szczegółowe ustalenie stanu faktycznego sprawy. Organ przedstawił także argumentację na poparcie zajętego stanowiska. Materiał dowodowy został przez organ zgromadzony i rozpatrzony w sposób wyczerpujący. Ponadto organ odwoławczy nie dopuścił się, zdaniem sądu, obrazy prawa materialnego. W prawidłowo ustalonym stanie faktycznym zastosował właściwe prawo materialne. Zaskarżona decyzja oraz poprzedzająca ją decyzja Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego w [...] z dnia [...] nie naruszają prawa materialnego, a w szczególności art. 4 pkt 12 w związku z art. 29 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym.

Skarżący twierdzi, że wykonywany przez niego przewóz na całej długości RP był przewozem międzynarodowym, na który nie było potrzebne zezwolenie, o którym mowa jest w art. 29 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym. Wbrew jego twierdzeniom wykonywany przewóz miał charakter przewozu kabotażowego w rozumieniu art. 4 pkt 12 ustawy. Spełnione zostały zarówno podmiotowe jak i przedmiotowe przesłanki tego przepisu. Przejazd odbywał się bez zezwolenia. Organ więc właściwie zastosował dyspozycję art. 92 ust. 1 ustawy. Nie zmienia charakteru przewozu kabotażowego fakt ostatecznego celu przewozu.

Zanim został on zrealizowany, doszło do przewozu na terenie Polski przez zagranicznego przedsiębiorcę. Zgodnie z listem CMR przewóz w ruchu międzynarodowym rozpoczynał się w Sosnowcu w Polsce i kierował do [...]. Transport międzynarodowy mógł się rozpocząć dopiero wtedy, kiedy firma G. posiadała faktyczną zdolność realizacji kontraktu z firmą R.. Ta zaś następowała po dostarczeniu jej przez tę firmę zamówionej oddzielnie dostawy. Zanim firma R. dostarczyła słoje firmie G. (w wyniku zawartego kontraktu), wcześniej zakupiła je w Hucie J.. Dostawie z Huty J. do [...] (firmy R.) nie towarzyszył międzynarodowy list przewozowy, lecz dokument krajowy Wz. Co oznacza, że miał miejsce przewóz o charakterze kabotażowym i został wykonany przez zagranicznego przedsiębiorcę bez zezwolenia. Hutę Szkła z firmą R. łączy wieloletnie umowa, zgodnie z którą - huta - całość zamówień dostarcza własnym transportem. Przedmiotowego dnia dostawa słoi z Huty J. do firmy R. odbyła się za pośrednictwem przewoźnika zagranicznego, za dokumentem wyłącznie krajowym, potwierdzającym transakcję między tymi podmiotami. Przewoźnik nie legitymował się ani dokumentem międzynarodowym ani dokumentami celnymi. Rodzaj dokumentów, którymi się legitymował dowodzi celu i trasy przewozu. Zgodzić się więc należy z organem, że przedmiotowy przejazd miał charakter kabotażowy.

Cel przepisów o kabotażu jest oczywisty. Jest nim ochrona interesów przewoźników krajowych i interesów państwa, w którym przewóz jest wykonywany i w zakresie przewozu wykonywanego wyłącznie na jego terytorium. Interpretacja dokonana przez skarżącego zmierza do obejścia tych przepisów. W sytuacji gdyby decydował jedynie cel przewozu, a nie jego faktyczny przebieg, każdy przewóz na terenie RP można byłoby podciągnąć pod element transportu międzynarodowego. Konieczność dostarczenia towaru dla zrealizowania kontraktu i wykonany w tym celu przewóz, mógłby zostać uznany za przewóz międzynarodowy gdyby przewozowi takiemu towarzyszyły niezbędne dokumenty, których w sprawie brak. Pojawiają się one dopiero po zakończeniu przewozu z Huty Szkła do [...].

Strona 2/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Transport
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Transportu Drogowego