Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie NSA Małgorzata Borowiec (spr.) del. NSA Janusz Furmanek Protokolant starszy asystent sędziego Dominika Człapińska po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 1209/12 w sprawie ze skargi Gminy D. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przekazania własności nieruchomości oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 grudnia 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 1209/12 oddalił skargę Gminy D. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przekazania własności nieruchomości.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Gmina D. wnioskiem z dnia 26 stycznia 2010 r. zwróciła się do Wojewody [...] o nieodpłatne przekazanie na jej rzecz własności nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako jednostka ewidencyjna [...], wskazując, że stanowi ona drogę, która służy jako jedyny dojazd do działek gminnych i prywatnych.
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 5 ust. 4 oraz art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm.), odmówił przekazania na rzecz Gminy D. mienia Skarbu Państwa stanowiącego własność w/w nieruchomości. W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż przeszkodą do przekazania Gminie wnioskowanej nieruchomości jest to, że od 1974 r. znajduje się ona w zarządzie Lasów Państwowych i objęta jest aktualnym planem urządzenia lasu.
Od powyższej decyzji Gmina D. wniosła odwołanie do Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej podnosząc, że objęcie przedmiotowej działki aktualnym planem urządzenia lasu nie może być uznawane za wystarczającą przesłankę do odmowy dokonania jej komunalizacji. W ocenie Gminy, organ powinien wyłącznie skupić się na ocenie przesłanek określonych w art. 5 ust. 4 ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych, tj. zbadać, czy przedmiotowa nieruchomość służy Gminie do wykonywania jej zadań własnych, która to przesłanka została w niniejszej sprawie spełniona.
Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] utrzymała zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu decyzji wskazała, że zawarta w odwołaniu argumentacja strony dodatkowo wspiera prawidłowe stanowisko organu pierwszej instancji, gdyż Gmina D. przedstawiając konieczne po uzyskaniu prawa własności działania przyznała, że niezbędny jest cały szereg czynności, włącznie z uzyskaniem zgody ministra do spraw środowiska, które muszą doprowadzić do zgodnego z jej zamiarem rezultatu. Zdaniem Komisji odwołująca domaga się, by w trybie postępowania komunalizacyjnego dokonała się faktyczna zmiana planu urządzenia lasu, bez udziału organów i instytucji do tego powołanych. Postępowanie komunalizacyjne nie może zaś tworzyć faktów dokonanych i przez to niejako wymuszać skuteczność działań Gminy. Przekazanie własności nieruchomości powinno być ostatnim, a nie pierwszym etapem służącym realizacji zadań Gminy.
Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi Gminy D. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której zarzuciła:
1. naruszenie przepisów postępowania:
- art. 10 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej w skrócie K.p.a.), poprzez niezapewnienie skarżącej przez organ odwoławczy czynnego udziału w postępowaniu, w szczególności poprzez niezawiadomienie o możliwości końcowego zaznajomienia z aktami postępowania oraz poprzez nieumożliwienie jej wypowiedzenia się, co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań;