Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łukaszewska- Macioch (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Janina Antosiewicz Sędzia del. NSA Roman Ciąglewicz Protokolant Magdalena Błaszczyk po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2009r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rzecznika Praw Obywatelskich od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 lutego 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 1327/08 w sprawie ze skargi Rzecznika Praw Obywatelskich na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia potwierdzającego uprawnienie do wykonywania zawodu pracownika socjalnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. oddala wniosek Ministra Pracy i Polityki Społecznej o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 25 lutego 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 1327/08 oddalił skargę Rzecznika Praw Obywatelskich na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] odmawiające wydania A. W. zaświadczenia potwierdzającego uprawnienie do wykonywania zawodu pracownika socjalnego.
Wyrok został wydany w oparciu o następujące ustalenia stanu faktycznego: A. W. pismem z dnia [...] lipca 2008 r. zwróciła się do Ministra Pracy i Polityki Społecznej z wnioskiem o wydanie zaświadczenia potwierdzającego uprawnienia do wykonywania w Polsce zawodu pracownika socjalnego podając, że w 2002 roku ukończyła wyższe studia zawodowe w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie na kierunku pedagogika specjalna, zaś zaświadczenie jest jej niezbędne do wykonywania zawodu pracownika socjalnego na terenie Wielkiej Brytanii.
Minister Pracy i Polityki Społecznej postanowieniem z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...], na podstawie art. 219 k.p.a. w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 48, poz. 320), odmówił wydania zaświadczenia o żądanej treści. W uzasadnieniu organ podał, że zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o pomocy społecznej osoby, które przed dniem 1 stycznia 2007 r. otrzymały dyplom wyższej szkoły zawodowej o specjalności praca socjalna, mogą wykonywać zawód pracownika socjalnego. Z przedłożonego przez skarżącą dyplomu wynika natomiast, że w 2002 roku ukończyła ona w Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie im. Marii Grzegorzewskiej wyższe studia zawodowe na kierunku pedagogika specjalna w zakresie pracy socjalnej, a studia te zostały zrealizowane w oparciu o obowiązujące w latach 1990 - 2005 przepisy ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385 ze zm.), która utraciła moc na podstawie przepisu art. 276 pkt 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1366). Zgodnie z art. 4 ust. 5 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym, nauczanie w uczelni odbywało się w ramach kierunków studiów. Z kolei wyższe szkoły zawodowe, o których mowa we wspomnianym już wyżej przepisie art. 5 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o pomocy społecznej, działały w latach 1997 - 2007 na podstawie odrębnej ustawy, tj. ustawy z dnia 26 czerwca 1997r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 ze zm.), która utraciła moc również na podstawie art. 276 pkt 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym. Szkoły te, w przeciwieństwie do uczelni prowadzących kształcenie w ramach kierunków studiów, posiadały prawo do prowadzenia studiów zarówno na kierunkach jak i specjalnościach. Prowadząc studia tylko w ramach specjalności o nazwie "praca socjalna" wyższa szkoła zawodowa realizowała kształcenie w zakresie właściwym tylko dla tej specjalności w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy. Ponadto, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, wyższa szkoła zawodowa podczas studiów dziennych o specjalności praca socjalna, była zobowiązana do realizacji 2200 godzin związanych ze specjalnością praca socjalna oraz odnoszących się do zakresu tej specjalności co najmniej 15 tygodni praktyki.