Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w przedmiocie zobowiązania do opróżnienia lokalu mieszkalnego i ustalenia opłat za używanie lokalu
Tezy

Wydane na podstawie derogowanych norm ustawowych ostateczne decyzje administracyjne - jak tzw. normy pochodne - zachowują trwałość także po wejściu w życie nowego prawa, chyba że reguły intertemporalne związane ze zmianami normatywnymi wyrażnie znosą albo ograniczą moc obowiązujacą tego rodzaju decyzji.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska, Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz, Sędzia del. WSA Marcin Kamiński (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Małgorzata Zientala, po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 października 2015 r. sygn. akt II SA/Wa 422/15 w sprawie ze skargi K. Z. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do opróżnienia lokalu mieszkalnego i ustalenia opłat za używanie lokalu 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżoną decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] oraz decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego w W. Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...]; 3. zasądza od Prezesa Agencji Mienia Wojskowego na rzecz K. Z. kwotę 777 (siedemset siedemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 27 października 2015 r., wydanym w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 422/15, oddalił skargę K. Z. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do opróżnienia lokalu mieszkalnego i ustalenia opłat za używanie lokalu.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej decyzją nr [...] z dnia [...] grudnia 2014 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (k.p.a.) oraz art. 13 ust. 7 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, po rozpatrzeniu odwołania K. Z., utrzymał w mocy decyzję nr [...] z dnia [...] lipca 2014 r. wydaną przez Dyrektora Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W. W decyzji z dnia [...] lipca 2014 r. organ pierwszej instancji zobowiązał K. Z. (skarżącego) do: 1) opróżnienia lokalu mieszkalnego nr [...] położonego przy ul. [...], 2) uiszczania opłat za używanie lokalu w wysokości 404,22 zł i opłat pośrednich w wysokości 371,50 zł, 3) zapłaty odszkodowania w wysokości 200% wartości należnych opłat za używanie lokalu mieszkalnego bez tytułu prawnego stanowiącego kwotę 808,44 zł za każdy rozpoczęty miesiąc jego zajmowania począwszy od dnia kiedy niniejsza decyzja stanie się ostateczna do dnia opróżnienia lokalu, oraz dodatkowo ustalił, że zmiana wysokości opłat za używanie lokalu mieszkalnego i opłat pośrednich nie powoduje konieczności zmiany niniejszej decyzji.

W uzasadnieniu decyzji organ podał, że lokal mieszkalny przy ul. [...], o strukturze 3 pokoi z kuchnią, powierzchni użytkowej 54,30 m2, w tym użytkowej podstawowej 37,85 m2, został przydzielony W. Z. na podstawie imiennego nakazu przydziału kwatery nr [...] z dnia [...] czerwca 1957 r. w związku z pełnieniem zawodowej służby wojskowej. W decyzji przydziału uwzględniono żonę i troje dzieci oraz matkę.

Wyrokiem z dnia [...] października 1975 r. Sąd Rejonowy [...] rozwiązał przez rozwód związek małżeński zawarty pomiędzy J. Z. a W. Z. W. Z. po rozwodzie wyprowadził się z ww. kwatery a jego prawo do kwatery zostało zrealizowane poprzez przyznanie pomocy finansowej z funduszu mieszkaniowego MON na uzupełnienie wkładu budowlanego na mieszkanie spółdzielcze przy ul. [...] w W. W kwaterze przy ul. [...] pozostała była żona J. Z. z dziećmi W., K. i B.

Na wniosek W. Z. Kierownik Garnizonowej Administracji Nr [...]decyzją z dnia [...] października 1978 r. unieważnił nakaz przydziału kwatery przy ul. [...] w W. z dnia [...] czerwca 1957 r. W powyższej ustalono, że J. Z. nie posiada uprawnień do zajmowania osobnej kwatery stałej i w związku z tym przysługuje jej lokal zamienny. Wobec nieposiadania przez wojskowe organy kwaterunkowe odpowiedniego lokalu zamiennego ww. decyzją zezwolono J. Z. wraz z dziećmi na użytkowanie zajmowanej kwatery.

Strona 1/13