Wojewoda jest głównym organem nadzoru nad działalnością uchwałodawczą jednostek samorządu terytorialnego. Nadzór ten obejmuje wszystkie akty, także te o charakterze wewnętrznym.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 października 2004 r. IV SA/Wr 505/04 w sprawie ze skargi Prezydenta W. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody (...) z dnia 7 czerwca 2004 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności par. 1, par. 2 i par. 3 ust. 1 pkt g zarządzenia Prezydenta Miasta W. (...) z dnia 26 marca 2004 r. w sprawie instrukcji udostępniania informacji publicznych nie umieszczonych w Biuletynie Informacji Publicznej oraz wysokości opłat pobieranych za udostępnienie informacji publicznej. - oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 20 października 2004 r., IV SA/Wr 505/04 oddalił skargę Prezydenta Miasta W. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody (...) z dnia 7 czerwca 2004 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności par. 1, par. 2 i par. 3 ust. 1 pkt "g" zarządzenia Prezydenta Miasta W. (...) z dnia 26 marca 2004 r. w sprawie instrukcji udostępniania informacji publicznej nieumieszczonych w Biuletynie Informacji Publicznej oraz wysokości opłat pobieranych za udostępnienie informacji publicznej. Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy. Wojewoda Dolnośląski w swym rozstrzygnięciu nadzorczym uznał, że powołane zarządzenie w par. 1 podjęte zostało z istotnym naruszeniem art. 11b ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 10, art. 13, art. 12 ust. 2 i art. 15 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej /Dz.U. nr 112 poz. 1198 ze zm./ w zw. z par. 137 załącznika do rozporządzenia z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" /Dz.U. nr 100 poz. 908/, w par. 2 podjęte zostało z istotnym naruszeniem art. 11b ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym, a w par. 3 ust. 1 lit. "g" podjęte zostało z istotnym naruszeniem art. 11 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. W par. 1 zarządzenia ustalono brzmienie załącznika nr 1, a załącznik ten w ust. 2, 6, 7 i 8 ustalił zasady udostępniania informacji publicznej nieumieszczonej w Biuletynie Informacji Publicznej, a w ust. 1, 3, 4 i 5 powtarza postanowienia art. 10, art. 13, art. 12 ust. 2 i art. 15 ustawy o dostępie do informacji publicznej. W par. 3 ust. 1 lit. "g" zarządzenia ustalono opłatę w wysokości 25 zł za godzinę pracy pracownika wykonującego prace dodatkowa związaną z przygotowaniem informacji. Jako podstawa prawna zarządzenia został powołany art. 33 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 15 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Pierwszy z tych przepisów wskazuje, że wójt jest kierownikiem urzędu gminy, natomiast drugi, umożliwia podmiotowi zobowiązanemu do udostępniania informacji pobieranie od wnioskodawcy opłat, o ile w związku ze sposobem udostępnienia informacji lub koniecznością jej przekształcenia w formę wskazaną we wniosku poniósł dodatkowe koszty. Wojewoda uznał, że przepis art. 33 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym może stanowić podstawę do wydania zarządzenia o charakterze wewnętrznym przez prezydenta, ale nie można wydać takiego zarządzenia w sprawie, w której zgodnie z art. 11b ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym, rada gminy posiada upoważnienie do ustalenia w statucie zasad dostępu i korzystania z dokumentów. Prezydent w swoim zarządzeniu - par. 2 oraz ust. 2, 6, 7 i 8 załącznika nr 1 do tego zarządzenia określił zasady udostępniania każdej informacji publicznej, które obejmują również sprawy udostępniania treści i postaci dokumentów, naruszył więc w ten sposób wyłączne kompetencje Rady Miejskiej W. w tym zakresie. Zdaniem Wojewody akt normatywny wewnętrzny może regulować wyłącznie obowiązki pracowników organu, a nie prawa i obowiązki obywateli, a zarządzenie to czyni - ust. 2 zał. nr 1 - obowiązek złożenia wniosku w formie określonej załącznikiem nr 2; oraz w ust. 6 - obowiązek uiszczenia opłaty. Zarządzenie powtarza w zał. nr 1 regulacje art. 10, art. 13, art. 12 ust. 2 i art. 15 ustawy o dostępie do informacji publicznej. W par. 3 ust. 2 zarządzenia wprowadzono opłatę w wysokości 25 zł za godzinę pracy pracownika wykonującego pracę dodatkową związaną z przygotowaniem informacji, co było niezgodne z art. 15 ust. 1 ustawy, który umożliwia pobranie wyłącznie opłaty w wysokości odpowiadającej poniesionym kosztom.