Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędzia NSA Maciej Dybowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 5 października 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12 listopada 2020 r. sygn. akt II SA/Sz 655/20 w sprawie ze skargi E.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości; 2. uchyla zaskarżoną decyzję w całości; 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz E.P. kwotę 720 (siedemset dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 12 listopada 2020 r. II SA/Sz 655/20 oddalił skargę E.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Wnioskiem, który wpłynął do organu I instancji dnia 12 marca 2020 r., E.P. (dalej skarżąca) zwróciła się o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego na męża E.P. (dalej mąż skarżącej). Do wniosku dołączyła kopię orzeczenia o niepełnosprawności Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w [...] z [...] lipca 2019 r., którym zaliczono E.P. do znacznego stopnia niepełnosprawności, przy czym orzeczenie wydano do dnia 31 lipca 2022 r.; podano, że nie da się ustalić od kiedy istnieje niepełnosprawność, a znaczny stopień niepełnosprawności datuje się od [...] maja 2017 r. Decyzją z [...] marca 2019 r. nr [...] ZUS przyznał skarżącej prawo do rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego od dnia 1 marca 2019 r.
Decyzją z [...] kwietnia 2020 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] kwietnia 2020 r.) Burmistrz [...] (dalej Burmistrz) odmówił przyznania E.P. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad małżonkiem - E.P.
W uzasadnieniu decyzji Burmistrz jako powód odmowy przyznania świadczenia wskazał pobieranie przez skarżącą od dnia 1 "kwietnia" [winno być "marca"; k. 8 akt administracyjnych] 2019 r. rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego. Tym samym doszło do spełnienia przesłanki negatywnej wymienionej w art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111, [zm. z 2018 r. poz. 730], dalej uśr). W ocenie Burmistrza równie doniosłe znaczenie miał fakt, że nie dało się ustalić od kiedy istnieje niepełnosprawność małżonka skarżącej.
Skarżąca reprezentowana przez adwokata P.G., w odwołaniu zarzuciła decyzji naruszenie:
I. prawa materialnego: 1. art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a uśr w zw. z art. 32 Konstytucji RP przez ich błędną wykładnię i niezastosowanie, co doprowadziło do nieprzyznania świadczenia pielęgnacyjnego przynajmniej w części stanowiącej różnicę między kwotą świadczenia pielęgnacyjnego a rodzicielskim świadczeniem uzupełniającym, uzyskiwanym przez stronę, mimo istnienia wszystkich przesłanek do przyznania świadczenia; 2. przez błędną wykładnię art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a uśr;
II. przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy - art. 7, art. 77 § 1, art. 80 i art. 107 § 3 kpa.
Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i rozstrzygnięcie sprawy co do istoty przez ustalenie stronie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad mężem.