Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Gospodarki w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia o przejęciu przedsiębiorstwa na własność Państwa.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Hauser, Sędziowie NSA Janina Antosiewicz (spr.), Leszek Włoskiewicz, Protokolant Tomasz Zieliński, po rozpoznaniu w dniu 4 października 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Przemysłowej Spółdzielni Pracy "O." w likwidacji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 listopada 2004 r. sygn. akt IV SA 4755/02 w sprawie ze skargi Przemysłowej Spółdzielni Pracy "O." w likwidacji na decyzję Ministra Gospodarki z dnia 15 października 2002 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia o przejęciu przedsiębiorstwa na własność Państwa. oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6291 Nacjonalizacja przemysłu
Inne orzeczenia z hasłem:
Przejęcie mienia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej
Uzasadnienie strona 1/6

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 listopada 2004 r. IV SA 4755/02 oddalił skargę Przemysłowej Spółdzielni Pracy "O." w likwidacji w W. na decyzję ostateczną Ministra Gospodarki z dnia 15 października 2002 r., stwierdzającą nieważność orzeczenia nr 15 Ministra Handlu Wewnętrznego z dnia 23 lutego 1951 r. o przejęciu przedsiębiorstw na własność Państwa w części dotyczącej Zakładów Przemysłowo-Handlowych F. P. Spółka z o.o. w O. W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył stanowisko organu nadzoru uznające, że weryfikowane orzeczenie zostało podjęte z rażącym naruszeniem art. 3 ust. 1 lit. B i ust. 5 oraz art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 17 ze zm./, uzasadniającym stwierdzenie jego nieważności na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.

Zdaniem organu nadzorczego za przyjęciem tego stanowiska przemawia zgromadzony w toku postępowania administracyjnego materiał dowodowy, dający podstawę do ustalenia, że w dniu 5 lutego 1946 r. tj. w chwili wejścia w życie ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. zdolność zatrudnienia przy produkcji na jedną zmianę w rozumieniu art. 3 lit. B tej ustawy w przedmiotowym przedsiębiorstwie nie przekraczała 50 pracowników. Znajduje to oparcie przede wszystkim w protokole z lustracji zakładu, przeprowadzonej w dniu 17 kwietnia 1947 r. przez rzeczoznawców przysięgłych Izby Handlowej w W., w którym zdolność zatrudnienia pracowników na jedną zmianę ocenili na 17 osób, "zestawienia pracowników", obrazującego, że w lutym 1946 r. przedsiębiorstwo to zatrudniało łącznie 26 pracowników, w tym 21 fizycznych i 5 umysłowych, przy czym bezpośrednio przy produkcji pracowało 14 pracowników. Opierając się o powyższe Wojewódzka Komisja do Spraw Upaństwowienia Przedsiębiorstw w W. postanowiła skreślić omawiane przedsiębiorstwo z wykazu przedsiębiorstw podlegających nacjonalizacji, ustalając, iż "najwyższy stan zatrudnienia wynosił 27 ludzi, a obecny /postanowienie z 18 lipca 1947 r./ wynosi maksymalnie 17 ludzi".

Wznowienie postępowania nacjonalizacyjnego przez Ministra Handlu Wewnętrznego zarządzeniem z dnia 12 czerwca 1950 r. na wniosek Centrali Rolniczej Spółdzielni "S." w W. organ uznał jako rażące naruszenie prawa procesowego w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa. Decyzja ta jako podstawę prawną wskazała par. 81 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 1947 r. w sprawie trybu postępowania przy przejmowaniu przedsiębiorstw na własność Państwa /Dz.U. nr 16 poz. 62/ oraz art. 96 ust. 2 rozporządzenia Prezydenta RP z dnia 22 marca 1926 r. o postępowaniu administracyjnym /Dz.U. RP nr 36 poz. 341/, a dla prawidłowości rozstrzygnięcia konieczne było uwzględnienie w jego podstawie par. 67 pkt b rozporządzenia, którego spełnienie było bezwzględnie wymagane dla podjęcia takiego rozstrzygnięcia. Jako przesłankę prawną wznowienia postępowania powołano w uzasadnieniu decyzji wyjście na jaw nowych okoliczności faktycznych świadczących, iż zdolność zatrudnienia w całym zakładzie przekraczała 50 pracowników na jedna zmianę. Wznowienie postępowania nacjonalizacyjnego organ ocenił jako oparte o zdarzenia nie mające miejsca w rzeczywistości. Opinia biegłego B. K. została w całości sporządzona na podstawie dokumentacji znanej w poprzednim postępowaniu, a zatem brak było podstaw faktycznych i prawnych do wzruszenia prawomocnego postanowienia Wojewódzkiej Komisji ds. Upaństwowienia.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6291 Nacjonalizacja przemysłu
Inne orzeczenia z hasłem:
Przejęcie mienia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej