Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) Sędziowie sędzia del. NSA Roman Ciąglewicz sędzia NSA Izabella Kulig -Maciszewska Protokolant Anna Krakowiecka po rozpoznaniu w dniu 28 października 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 stycznia 2009 r. sygn. akt II SAB/Wa 179/08 w sprawie ze skargi Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka na bezczynność Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w przedmiocie rozpoznania wniosku o udzielenie informacji publicznej 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania; 2. zasądza od Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu na rzecz Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka kwotę 380 /trzysta osiemdziesiąt/ złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 22 stycznia 2009 r., sygn. akt II SAB/Wa 179/08 oddalił skargę Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka na bezczynność Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w przedmiocie rozpoznania wniosku o udzielenie informacji publicznej.
W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, iż Helsińska Fundacja Praw Człowieka z siedzibą w Warszawie zwróciła się do Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej o udzielenie informacji, które jej zdaniem stanowiły informację publiczną.
We wniosku z dnia 20 listopada 2007 r. (k-1) Fundacja podała, że pracownik Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej W. S. , przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt I C 420/07 wniesionej przez J. M. przeciwko G. B. o ochronę dóbr osobistych, złożył zeznania w charakterze świadka.
Wyjaśniła, że pracownik ten pełni funkcję Zastępcy Dyrektora Biura Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Wskazała, że w związku z zeznaniami złożonymi przed Sądem przez W. S. w dniu 12 października 2007 r. domaga się udostępnienia informacji:
1) czy Sąd Okręgowy we Wrocławiu, bądź któryś z uczestników postępowania lub ich pełnomocników zwrócił się do Instytutu, w związku z toczącą się sprawą, o przeprowadzenie kwerendy lub dostarczenie kopii jakichkolwiek dokumentów organów bezpieczeństwa państwa odnośnie osoby prof. J. M. ,
2) na jakich zasadach i podstawie prawnej W. S. badał akta znajdujące się w Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Warszawie i Oddziale we Wrocławiu oraz udzielił informacji odnośnie ich zawartości przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu oraz złożył uwierzytelnione kopie dwóch dokumentów,
3) czy Pan W. S. zwolniony został z obowiązku zachowania tajemnicy służbowej we wskazanym wyżej zakresie,
4) jak powszechna jest praktyka udzielania w wyżej wskazany sposób, w związku z powołaniem na świadka pracownika Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, informacji odnośnie zawartości dokumentów znajdujących się w zasobie Instytutu,
5) czy Pan G. B. składał kiedykolwiek wniosek o udostępnienie dokumentów przeciwko Narodowi Polskiemu celem przetwarzania badań naukowych, bądź przygotowania materiału do publikacji.
Pismem z dnia 5 grudnia 2007 r. oraz pismem z dnia 14 stycznia 2008 r. Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu poinformował Fundację, że żądane informacje nie są objęte przepisami ustawy o dostępie do informacji publicznej, bowiem nie posiadają charakteru informacji publicznej w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Przywołując postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 grudnia 2002 r. sygn. akt II SAB 105/02 stwierdził, że nie mają charakteru informacji publicznej wnioski w sprawie indywidualnej. Korzystanie z informacji publicznej nie może zmierzać do dokonania innych czynności przewidzianych w procedurach, gdzie legitymacją procesową dysponuje określony podmiot ani nie może stanowić ingerencji w działalność sądów.