Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Rausz (spr.), Sędziowie NSA Jolanta Rajewska, Barbara Skrzycka - Pilch, Protokolant Joanna Szcześniak, po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 8 lutego 2006 r. sygn. akt III SA/Gd 562/04 w sprawie ze skargi W. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 8 II 2006 r. oddalił skargę W. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] wydaną w przedmiocie dodatku mieszkaniowego.
Jak wskazał Sąd w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, zaskarżoną decyzją z dnia [...] (winno być 2004) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 4 i art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 21 VI 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 71 poz. 734 ze zm.) utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] [...] w przedmiocie odmowy przyznania W. S. dodatku mieszkaniowego. Rozstrzygnięcie to zapadło na tle następujących ustaleń: wnioskiem z dnia 8 V 2003 r. W. S. zwrócił się o przyznanie dodatku mieszkaniowego. Organ I instancji wskazał, że w wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 30 XI 1999 r. sygn. akt IIC 1347/99 określono sposób korzystania z lokalu przy ul. [...] w [...] przez skarżącego oraz jego byłą małżonkę. W dniu 7 VII 2001 r. wnioskodawca zawarł kolejny związek małżeński i zamieszkał z żoną T. w lokalu przy ul. [...] w [...]. Pomimo tych okoliczności, składane przez niego wnioski o przyznanie dodatku mieszkaniowego dotyczą lokalu przy ul. [...] w [...]. W oświadczeniu o stanie majątkowym nie wykazał majątku objętego wspólnością ustawową ani majątku odrębnego żony T., która posiadając spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego również ubiegała się o przyznanie dodatku mieszkaniowego. Organ I instancji ustalił, że T. S. prowadziła działalność gospodarczą, w której pomagał jej wnioskodawca. Powyższych informacji nie ujawniono we wniosku. Przeprowadzona wizja lokalna, informacje o zużyciu przez wnioskodawcę energii elektrycznej uzyskane z Gdańskiej Kompanii Energetycznej "Energa" S.A., ustalenia wywiadu środowiskowego, zeznania byłej żony - B. oraz jej córki, nie potwierdziły faktu zamieszkiwania przez W. S. w lokalu przy ul. [...] w [...]. Po zawarciu związku małżeńskiego w 2001 r. i zamieszkaniu z żoną, ww. lokal pełnił funkcję biura w prowadzonej działalności gospodarczej, następnie był podnajmowany, nadto wnioskodawca nosił się z zamiarem jego sprzedaży. Wobec powyższych okoliczności oraz odmowy okazania niezbędnych do podjęcia dokumentów ujawniających wysokość dochodów wnioskodawcy organ I instancji uznał, że składane przez wnioskującego oświadczenia są nieprawdziwe i odmówił przyznania dodatku mieszkaniowego.
W odwołaniu od tej decyzji W. S. zakwestionował ustalenia organu podając m.in., iż dane zawarte w złożonych przez niego wnioskach i deklaracjach są zgodne z prawdą. Stwierdził, że samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe, oddzielnie rozlicza się z podatków, a ponadto w toku jest sprawa o rozwód. Organ II instancji nie podzielił argumentacji odwołującego się, podnosząc w uzasadnieniu decyzji, że podstawowym kryterium, od którego ustawodawca uzależnił przyznanie dodatku mieszkaniowego, jest poziom dochodu przypadającego na jedną osobę w gospodarstwie domowym, liczonego według zasad przyjętych w art. 3 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych oraz kryterium powierzchni użytkowej lokalu w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego. Nie ulega wątpliwości, że wobec współmałżonków, tak długo jak długo pozostają w związku małżeńskim i nie posiadają prawomocnego orzeczenia sądu o separacji lub rozwodzie, należy - zgodnie z zasadami doświadczenia życiowego -przyjmować, iż wspólnie zamieszkują i gospodarują. Głównym zadaniem dodatku mieszkaniowego jest zrekompensowanie osobom uzyskującym niskie dochody kosztów utrzymania mieszkania, których nie są w stanie ponieść, a które ponosić muszą. Odwołujący się posiada tytuł prawny do lokalu i ponosi w związku z tym wydatki mieszkaniowe. Nie znajduje się jednak w sytuacji, która zmusza go do jego utrzymania albowiem posiada również prawo do zamieszkiwania w lokalu współmałżonki - T. S. Nadto postawa wnioskodawcy, odmawiającego przedstawienia dokumentacji umożliwiającej ustalenie jego faktycznej sytuacji majątkowej, uzasadniała odmowę przyznania dodatku mieszkaniowego.