Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz (spr.) Sędzia NSA Maciej Dybowski Protokolant st. asystent sędziego Marta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 23 października 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 1139/12 w sprawie ze skargi T. K. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 20 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 1139/12, oddalił skargę T. K. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [..] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Decyzją Wojewody Lubelskiego z dnia [...] grudnia 2010 r., znak: [...], nieruchomość położona w obrębie [...], gmina M., oznaczona jako działki nr 989/6 o pow. 0,1627 ha i nr 990/1 o pow. 0,1825 ha, została przeznaczona pod budowę drogi ekspresowej [...] na odcinku [...]. Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2011 r., znak: [...].

Z załączonego do akt sprawy wypisu z księgi wieczystej KW [...] oraz dokumentacji geodezyjnej wynikało, że działki nr 989 i 990 stanowiły własność T. K. Wydzielone pod inwestycję działki o numerach 989/6 i 990/1 w myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz.U. Nr 193, poz. 1194 ze zm.- dalej "ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r.") przeszły na własność Skarbu Państwa za odszkodowaniem, ustalanym przez Wojewodę na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 102, poz. 651 ze zm. - dalej "u.g.n.").

Powołany przez Wojewodę Lubelskiego rzeczoznawca majątkowy A. B. sporządziła w dniu 8 lipca 2011 r. operat szacunkowy, określający wartość rynkową nieruchomości dla działek nr 989/6 i 990/1 na łączną kwotę 153.743,00 zł. Wycena gruntu została dokonana z zastosowaniem podejścia porównawczego, metodą porównywania nieruchomości parami, przy czym ze względu na brak transakcji w gminie Świdnik odnoszących się do nieruchomości nabywanych w związku z realizacją celu publicznego, zbiór nieruchomości stanowiących podstawę wyceny utworzono na podstawie cen transakcyjnych rodzajowo podobnych do nieruchomości nabywanych pod drogi publiczne w gminach powiatu lubelskiego.

Strony zostały powiadomione o wszczęciu postępowania odszkodowawczego oraz o możliwości zapoznania się z aktami sprawy. Z uprawnień do czynnego udziału w tym postępowaniu skorzystał T. K., który nie zgłosił uwag do zebranego materiału dowodowego. W związku z wydaniem nieruchomości inwestorowi w terminie przewidzianym w art. 18 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r., wysokość odszkodowania podwyższono o kwotę równą 5% wartości nieruchomości, tj. o 7.687,15 zł, zatem łączna kwota odszkodowania wyniosła 161.430,15 zł. Odszkodowanie w tej wysokości na rzecz T. K. Wojewoda Lubelski ustalił decyzją z dnia [...] listopada 2011 r., nr [...].

Od powyższej decyzji odwołanie wniósł T. K., zarzucając, że wartość nieruchomości ustalona została w kwocie netto, tj. bez uwzględnienia należnego podatku od towarów i usług (VAT).

Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...], utrzymał w mocy decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia [...] listopada 2011 r., uznając, że operat został sporządzony prawidłowo, zgodnie z regułami określonymi w ustawie o gospodarce nieruchomościami i w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. Organ wskazał, że podatek VAT, jak również i inne podatki czy opłaty powinny być traktowane jako jeden z kosztów zawarcia transakcji, który odliczany jest od ceny transakcyjnej, a nie jako integralny element tej ceny. Określona przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie wartość rynkowa przedmiotu wyceny może być traktowana tylko i wyłącznie jako wartość nie obejmująca podatków i opłat lokalnych oraz innych obciążeń związanych z realizacją umowy.

Strona 1/7