Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia del. WSA Mirosław Wincenciak Protokolant starszy asystent sędziego Joanna Ukalska po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 listopada 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 840/16 w sprawie ze skargi J. L. na decyzję Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od J. L. na rzecz Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego kwotę 500 (słownie: pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 listopada 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. akt II SA/Wa 840/16) oddalił skargę J. L. na decyzję Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] marca 2016 r., utrzymującą w mocy decyzję tego organu z dnia [...] lutego 2016 r. w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej.
Powyższy wyrok wydany został w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Wnioskiem z dnia 9 lutego 2016 r. skarżący wystąpił do Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego o udostępnienie mu informacji, czy w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2015 r. był poddany jakiejkolwiek inwigilacji lub był objęty kontrolą operacyjną, w szczególności podsłuchiwaniem rozmów, kontrolą korespondencji (w tym korespondencji elektronicznej), sprawdzaniem billingów albo danych geolokalizacyjnych.
Decyzją z dnia [...] lutego 2016 r. organ, wskazując na przepisy art. 5 ust. 1 i art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r. poz. 2058 ze zm.) w związku z art. 27 ust. 6 i 16d, art. 28 ust. 1 i 5 oraz art. 28b ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 1929 ze zm. określanej dalej jako "ustawa o Agencji") i art. 104 § 1 i art. 107 § 1 K.p.a. odmówił wnioskodawcy udostępnienia żądanej informacji.
Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy złożył skarżący.
Decyzją z dnia [...] marca 2016 r. Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 127 § 3 K.p.a. w związku z art. 5 ust. 1 i art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej utrzymał w mocy decyzję własną. W uzasadnieniu wyjaśnił, że żądane informacje mogą być udostępnione wyłącznie na wniosek uprawnionych podmiotów i w związku z prowadzeniem postępowań wymienionych w art. 39 ust. 4 - 6 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu.
Skargę na powyższą decyzję złożył J. L., zarzucając jej naruszenie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej w zw. z art. 27 ust. 6, art. 28 ust. 1 i art. 28b ust. 1 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, art. 4 ust. 1 i art. 6 ust. 1 - 3 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych w zw. z art. 51 ust. 3 Konstytucji RP.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.
Rozpoznając powyższą skargę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podkreślił, że dostęp do informacji publicznej nie ma charakteru absolutnego (art. 61 ust. 3 Konstytucji RP), a każdy zainteresowany takim dostępem, bez względu na jego własny, prywatny interes w jej uzyskaniu, zobowiązany jest poddać się rygorom, wynikającym z istniejących ograniczeń. Zasady udzielania informacji na temat przeprowadzonych czynności operacyjno - rozpoznawczych oraz stosowanych w związku z ich przeprowadzeniem, środkach i metodach, określa art. 39 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu. Informacje, o które zwrócił się skarżący nie podlegają udostępnieniu w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Ustawa z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu przewiduje szczególną procedurę ich udostępnienia, a zgodnie z art. 1 ust. 2 z dnia 6 września 2001 r. ustawy o dostępie do informacji publicznej przepisy ustaw nie mogą naruszać innych ustaw, określających odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będącymi informacjami publicznymi. Nie ulega wątpliwości, że żądane informacje stanowią informację publiczną, jednakże dotyczą indywidualnej, osobistej sprawy skarżącego i zasadnie organ zakwalifikował je jako wyłączone na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej oraz na podstawie art. 5 ust. 2 pkt 4 i ust. 3 i 4 ustawy o ochronie informacji niejawnych.