Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Janina Antosiewicz sędzia NSA Barbara Adamiak sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Małgorzata Kamińska po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2013 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 września 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 381/11 w sprawie ze skargi Gminy J. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od Ministra Administracji i Cyfryzacji na rzecz Gminy J. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/10

Wyrokiem z dnia 9 września 2011 r. (sygn. akt I SA/Wa 381/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Gminy J. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Wojewoda W. decyzją z dnia [...] sierpnia 1991 r. nr [...] - działając na podstawie art. 18 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm.) - orzekł o nieodpłatnym przekazaniu, na wniosek Gminy J., własności nieruchomości, oznaczonej w ewidencji leśnej jako część oddziału leśnego nr [...] o powierzchni [...] ha, uregulowanej w księdze wieczystej nr [...] i opisanej na karcie inwentaryzacyjnej nr [...].

Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności w/w decyzji komunalizacyjnej - w części dotyczącej działki nr [...] (wyodrębnionej z oddziału leśnego nr [...]) wystąpiło Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Nadleśnictwo J.

Rozpatrując powyższy wniosek, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji ustalił, że kontrolowaną decyzję poprzedzała zgoda udzielona przez Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego na przeznaczenie spornego gruntu na cele nierolnicze i nieleśne w planie zagospodarowania przestrzennego ( pismo z dnia [...] marca 1984 r. nr [...]). Po komunalizacji, wspomniana wyżej działka wpisana została do ewidencji gruntów wsi i gminy J. jako działka o numerze ewidencyjnym [...]. Następnie, została ona podzielona, w wyniku którego to podziału powstała m. in. działka nr [...]. Na skutek dalszych podziałów doszło do powstania działki nr [...], następnie kolejnej działki nr [...], a w wyniku jej podziału - działki nr [...].

Decyzją z dnia [...] września 2010 r. nr [...] Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdził nieważność decyzji komunalizacyjnej Wojewody W. z dnia [...] sierpnia 1991 r. nr [...] - w części dotyczącej działki nr [...]. W uzasadnieniu swego stanowiska organ odwołał się do treści uzasadnienia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 kwietnia 1994 r. (sygn. akt I SA 119/94) uchylającego decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] czerwca 1993 r. nr [...] wydaną w przedmiocie nieuwzględnienia sprzeciwu Prokuratora Generalnego w sprawie umorzenia postępowania odwoławczego dotyczącego komunalizacji gruntu położonego w J. i oznaczonego jako działka nr [...], w którym Sąd wyraził pogląd, iż decyzja Wojewody W. z dnia [...] sierpnia 1991 r. oparta została o przepis art. 5 ust. 4 ustawy komunalizacyjnej, podczas, gdy wniosek Zarządu Gminy J. z dnia [...] czerwca 1991 r. o przekazanie przedmiotowej nieruchomości, oparty był o przepis art. 14 tej ustawy. Wprawdzie przy tym pismem z dnia [...] lipca 191 r. Zastępca Wójta Gminy J. wnosił o powtórne rozpatrzenie wniosku, tym razem na zasadzie art. 5 ust. 4 ustawy komunalizacyjnej z 1990 r., ale w pismo to nie zawierało żadnego uzasadnienia do tego rodzaju przekazania. Skoro zatem postępowanie w sprawie przekazania mienia - w oparciu o art. 5 ust. 4 cytowanej ustawy - jest postępowaniem wnioskowym, to w/w pismo Gminy J. takim wnioskiem nie było. Tym samym, decyzja z dnia [...] sierpnia 1991 r. naruszała prawo.

Strona 1/10