Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska (spr.) Sędziowie Małgorzata Borowiec NSA Jerzy Stankowski Protokolant Barbara Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej "[...]" Spółki z o.o. z siedzibą w D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12 października 2006r. sygn. akt II SA/Sz 829/06 w sprawie ze skargi Prokuratora Rejonowego w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie opłaty adiacenckiej 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę, 2. zasądza od Prokuratora Rejonowego w K. na rzecz [...]" Spółki z o.o. z siedzibą w D. kwotę 235 (dwieście trzydzieści pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 12 października 2006 r. sygn. akt II SA/Rz 829/06 uchylił zaskarżoną przez Prokuratora Rejonowego w K. decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] Nr [...], w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie opłaty adiacenckiej.
Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach sprawy:
Decyzją z dnia [...] Nr [...] Wójt Gminy D. zatwierdził projekt podziału nieruchomości położonej w obrębie ewidencyjnym R., Gmina D., oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...] o pow. [...] ha, dla której prowadzona jest księga wieczysta nr [...] - w ten sposób, że w wyniku podziału powstały następujące trzy działki gruntu: działka nr [...] o pow. [...] ha, działka nr [...] o pow. [...] ha oraz działka nr [...] o pow. [...] ha. Podziału nieruchomości dokonano w celu wydzielenia drogi wewnętrznej, którą stanowić będzie działka gruntu o numerze [...].
W związku z dokonanym podziałem nieruchomości, decyzją z dnia [...] Nr [...], Wójt Gminy D. ustalił Spółce z o.o. "[...] " z siedzibą w R. - właścicielowi podzielonej nieruchomości - opłatę adiacencką w wysokości 547,50 zł, należną Gminie D. w związku ze wzrostem wartości tej nieruchomości, spowodowanym dokonaniem podziału.
Po rozpoznaniu sprawy na skutek wniesionego odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...] Nr [...] uchyliło zaskarżoną decyzję Wójta Gminy D. i umorzyło postępowanie pierwszej instancji.
W uzasadnieniu decyzji Organ odwoławczy wskazał, że Kolegium podzieliło pogląd iż organ I instancji zastosował, w stanie faktycznym sprawy, przepis późniejszy, nie obowiązujący w dacie zatwierdzenia podziału przedmiotowej nieruchomości, tj. w dniu 18 listopada 2003 r. - natomiast opłata adiacencka wymierzona została na podstawie przepisu, który wszedł w życie dopiero w dniu 22 września 2004 r. Zdaniem Organu odwoławczego, nie można więc uznać, że w momencie zdarzenia prawnego (podziału nieruchomości), mającego wywołać określony skutek prawny (ustalenie opłaty adiacenckiej), istniał przepis umożliwiający wymierzenie opłaty. Bez znaczenia - zdaniem tego Organu - jest także okoliczność, że przed wejściem w życie art. 98a ustawy o gospodarce nieruchomościami "obowiązywał analogiczny przepis", tj. art. 98 ust. 4 tejże ustawy.
Uznając, że decyzja Organu odwoławczego jest błędna oraz narusza zasadę praworządności wyrażoną w art. 6 k.p.a. Prokurator Rejonowy w K. zaskarżył ją do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, wnosząc o jej uchylenie w całości. Zaskarżonej decyzji skarżący zarzucił naruszenie prawa materialnego, tj. przepisu art. 98a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.), które miało wpływ na wynik sprawy, przez błędną interpretację tego przepisu polegającą na przyjęciu, że obowiązek uiszczenia opłaty adiacenckiej może być uzasadniony jedynie przepisami istniejącymi w dniu wydania decyzji zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości, nie zaś wynikać z przepisów prawa obowiązujących w dniu wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej. Ponadto zaskarżonej decyzji zarzucono naruszenie przepisu postępowania, tj. art. 6 k.p.a., wyrażającego zasadę praworządności, przy czym uchybienie to - zdaniem skarżącego - miało istotny wpływ na wynik postępowania.