Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA: Izabella Kulig-Maciszewska (spr.) Sędziowie NSA Małgorzata Borowiec Marek Gorski Protokolant Justyna Nawrocka po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lutego 2005 r. sygn. akt IV SA 3142/03 w sprawie ze skargi J. R. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przejęcia nieruchomości ziemskiej na rzecz Państwa oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 2 lutego 2005 r. sygn. akt IV SA 3142/03, oddalił skargę J. R. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] Nr [...], w przedmiocie przejęcia nieruchomości ziemskiej na rzecz Skarbu Państwa.
Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach sprawy:
Zaskarżoną decyzją Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi - po rozpatrzeniu odwołania A. R. - utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stwierdzającą, że do nieruchomości stanowiącej uprzednio własność P. D. pod nazwą "Dobra Ziemskie L." o pow. 193 morgi 129 prętów, co odpowiada pow. 109,6261 ha, położonej w Gminie [...], znajduje zastosowanie art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13).
W ocenie Organu odwoławczego, Wojewoda [...] zasadnie stwierdził, że przedmiotowa nieruchomość, której powierzchnia wynosiła ponad 100 ha, zaś powierzchnia użytków rolnych ponad 50 ha podpadała pod działanie wskazanego przepisu.
A. R., w której miejsce w toku postępowania wstąpił syn J. R., złożyła skargę na powyższą decyzję podnosząc, że dekret o przeprowadzeniu reformy rolnej dawał podstawy do przejęcia jedynie nieruchomości ziemskich. Zdaniem strony skarżącej, pomimo że przedmiotowa nieruchomość spełniała określoną w art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej, przesłankę dotyczącą powierzchni, to nie miała ona w dniu 1 września 1939 r. charakteru nieruchomości ziemskiej, gdyż w wyniku zatwierdzenia w odniesieniu do niej planu podziału i zabudowy przez Urząd Wojewódzki, utraciła ona w sensie prawnym charakter rolniczy, co wynika z treści art. 53 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej o prawie budowlanym i zabudowaniu osiedli, i z tego względu nie mogła podlegać reformie rolnej.
W odpowiedzi na skargę Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi podtrzymał swoje stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.
Oddalając skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że zarówno w samym dekrecie jak i w przepisach wykonawczych nie ma uregulowań, które uzależniałyby przejście na własność Skarbu Państwa wymienionych w art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu nieruchomości ziemskich, od wydania aktów stosowania prawa o charakterze konstytutywnym. Brak jest również uregulowań, które odraczałyby skutek przejścia na własność Skarbu Państwa tych nieruchomości ziemskich w czasie. Dekret z datą wejścia w życie, w zakresie nieruchomości wymienionych w jego art. 2 ust. 1 lit. e) wywoływał skutki rzeczowe w zakresie przejścia na własność Państwa tych nieruchomości ex lege. Zaistnienie skutków rzeczowych tego uregulowania w postaci przejścia majątków ziemskich na własność państwa nie było uzależnione ani od wystawienia zaświadczenia wojewódzkiego urzędu ziemskiego stwierdzającego, że nieruchomość jest przeznaczona na cele reformy rolnej, ani od dokonania na jego podstawie wpisu w księdze wieczystej.