Skarga kasacyjna na decyzję SKO w Katowicach w przedmiocie opłaty adiacenckiej uchyla zaskarżony wyrok w punkcie 2 (drugim).
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tamara Dziełakowska sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) sędzia del. WSA Anna Wesołowska Protokolant starszy asystent sędziego Paweł Konicki po rozpoznaniu w dniu 16 października 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 18 października 2017 r. sygn. akt II SA/Gl 681/17 w sprawie ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej uchyla zaskarżony wyrok w punkcie 2 (drugim).

Uzasadnienie strona 1/5

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 18 października 2017 r., sygn. akt II SA/Gl 681/17, w pkt 1. uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Zabrze z dnia [... grudnia 2016 r. nr [...], w przedmiocie opłaty adiacenckiej, w pkt 2. umorzył postępowanie administracyjne.

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Decyzją z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...], Prezydent Miasta Zabrze - na podstawie art. 145, 146, 147 i art. 148 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2016, poz. 2147 z późn. zm. dalej: "u.g.n."), w związku z uchwałą Nr XXVI/386/2000 Rady Miejskiej w Zabrzu z dnia 20 listopada 2000 r. w sprawie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej na obszarze Gminy Miejskiej Zabrze, zmienioną uchwałą Nr XXXII/412/08 Rady Miejskiej w Zabrzu z dnia 17 listopada 2008 r. oraz uchwałą Nr XXV/275/16 Rady Miasta Zabrze z dnia 16 maja 2016 r. - ustalił wobec K. K. opłatę adiacencką w wysokości 907,75 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości gruntowej położonej w Zabrzu przy ul. [...], obejmującej działki nr [...], o łącznej powierzchni 407m2, spowodowanego stworzeniem warunków do podłączenia w/w nieruchomości do urządzeń infrastruktury technicznej - sieci kanalizacji sanitarnej.

Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach decyzją z dnia [...] maja 2017 r. utrzymało w mocy decyzję pierwszoinstancyjną.

K. K. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na powyższą decyzję Kolegium.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach powołanym na wstępie wyrokiem z dnia 18 października 2017 r. uchylił decyzje obu instancji i umorzył postępowanie administracyjne w sprawie.

Sąd podzielił stanowisko Kolegium, iż o ile po wybudowaniu kanalizacji sanitarnej i stworzeniu warunków podłączenia nieruchomości do tego urządzenia, wzrosła wartość nieruchomości, to Prezydent Miasta miał formalne uprawnienie do ustalenia z tego tytułu opłaty adiacenckiej. Bezspornym jest bowiem w sprawie wykonanie kanalizacji sanitarnej a jako datę stworzenia warunków umożliwiających podłączenie nieruchomości do tejże kanalizacji wskazano dzień 20 stycznia 2014 r. Datę tę, zdaniem Sądu, uznać należy za wskazaną prawidłowo. W dacie tej obowiązywała zaś uchwała XXVI/386/2000 Rady Miejskiej w Zabrzu z dnia 20 listopada 2000 r. określająca stawkę opłaty adiacenckiej jako 25% różnicy między wartością jaką nieruchomość miała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością jaką nieruchomość ma po ich wybudowaniu. Sąd uznał zatem, że wydając decyzję w przedmiocie opłaty adiacenckiej organ I instancji dochował terminu określonego w art. 145 ust. 2 u.g.n. (wbrew twierdzeniom strony to bowiem wydanie decyzji, nie zaś jej uprawomocnienie, przesądzało w ówczesnym stanie prawnym o dotrzymaniu powyższego terminu).

Strona 1/5