Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Stahl, Sędziowie NSA Barbara Adamiak, Zbigniew Rausz/spr./, Protokolant Anna Harwas, po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2006r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 stycznia 2005r. sygn. akt III SA/Łd 710/04 w sprawie ze skargi Z. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania w sprawie cofnięcia zezwolenia na wykonywanie krajowego zarobkowego przewozu osób taksówką oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w [...] wyrokiem z dnia 27 stycznia 2005 r. sygn. akt III SA/Łd 710/04 uchylił postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania w sprawie cofnięcia Z. K. zezwolenia na wykonywanie krajowego zarobkowego przewozu osób taksówką.
W uzasadnieniu wyroku Sąd podniósł, że powyższym postanowieniem Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] stwierdziło uchybienie przez Z. K. terminu do wniesienia odwołania od decyzji Prezydenta Miasta [...] z [...] nr [...] w sprawie cofnięcia zezwolenia na wykonywanie krajowego zarobkowego przewozu osób taksówką. Decyzja, o której mowa została doręczona Z. K. w trybie art. 44 k.p.a., bowiem przesyłka polecona była awizowana w dniu 13 czerwca 2002 r., o czym świadczy adnotacja na kopercie złożonej do akt sprawy. Nadto przesyłka ta była ponownie awizowana w 20.06.2002 r. i zwrócono ją nadawcy w dniu 1 lipca 2002 r., jako niepodjętą w terminie. Termin do wniesienia odwołania upłynął z dniem 4 lipca 2002 r.
Od decyzji tej Z. K. złożył pismem z 2.03.2004 r. odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...]. Kolegium rozpatrując odwołanie stwierdziło uchybienie terminu do jego wniesienia. Zaskarżona decyzja została doręczona Z. K. w trybie określonym w art. 44 k.p.a., w dniu 20 czerwca 2002 r. Doręczenie decyzji organu I instancji organ uznał za skuteczne, bowiem przesyłka była awizowana, o czym świadczą dokonane adnotacje. Zatem odwołanie sporządzone 2.03.2004 r. i złożone w organie I instancji 4.03.2004 r. zostało wniesione po upływie ustawowego terminu.
Postanowienie, o którym mowa Z. K. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, wnosząc o jego uchylenie.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej odrzucenie z uwagi na brak określenia naruszenia prawa w skardze, bądź o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał skargę za zasadną.
Sąd stwierdził, iż w przedmiotowej sprawie doszło do naruszenia przez organ przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Organy administracji zobowiązane są do podejmowania wszelkich kroków zmierzających do dokładnego ustalenia stanu faktycznego sprawy, co wynika z art. 7 k.p.a. oraz zgodnie z art. 77 § 1 k.p.a. muszą w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Organ nie wyjaśnił w sposób nie budzący wątpliwości, czy istotnie można uznać, że decyzja organu I instancji została doręczona w trybie art. 44 k.p.a. Akta administracyjne nie zawierają dowodu, który umożliwiłby dokładne sprawdzenie tej okoliczności, bowiem brak jest oryginału zwrotnego potwierdzenia odbioru. Z art. 44 k.p.a. - w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania zaskarżonej decyzji - wynika, iż w razie niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 42 i 43: 1) poczta przechowuje pismo przez okres siedmiu dni w swojej placówce, w przypadku doręczania pisma przez pocztę; 2) pismo składa się w urzędzie właściwej gminy na okres siedmiu dni, w przypadku doręczenia pisma przez pracownika lub uprawnioną osobę lub organ (§ 1). Zawiadomienie o złożeniu pisma w miejscu określonym w § 1 umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, albo jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w miejscu widocznym na nieruchomości, której postępowanie dotyczy, w tym przypadku doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia terminu, o którym mowa w § 1. Z przepisu tego wynikało, iż zawiadomienie o złożeniu pisma na poczcie należy umieścić w skrzynce na korespondencję lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata albo jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w miejscu widocznym na nieruchomości, której postępowanie dotyczy. W utrwalonym orzecznictwie NSA przyjęto, iż potwierdzenie odbioru przesyłki musi być wypełnione przez doręczyciela w taki sposób, aby zawierało informację o pozostawieniu decyzji w urzędzie pocztowym na okres siedmiu dni. Z akt administracyjnych winno wynikać, czy i w jaki sposób doręczyciel powiadomił adresata o przesyłce (wyrok NSA z 14.08.1998 r. I SA/Gd 1457/96, wyrok NSA z 28.06.2001 r. II SA 2871/00 niepublikowane). Sąd orzekający w tej sprawie pogląd ten podzielił. Z uwagi na to, iż brak oryginału zwrotnego potwierdzenia odbioru, a załączone kserokopie nie zawierają informacji doręczyciela, czy i w jaki sposób zawiadomił adresata o przesyłce, przy ponownym rozpoznaniu sprawy organ winien sprawdzić, czy adnotacja taka została dokonana na oryginale zwrotnego potwierdzenia odbioru. Jeśli nie została dokonana, nie można zdaniem Sądu uznać, iż decyzję doręczono skarżącemu w trybie art. 44 k.p.a.