Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska Sędziowie NSA Anna Lech NSA Anna Łukaszewska-Macioch (spr.) Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 grudnia 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 863/07 w sprawie ze skargi A. W. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze stanowiska i pozostawienia bez przydziału służbowego we właściwości osobowej Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Białymstoku oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 grudnia 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 863/07 oddalił skargę A. W. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze stanowiska i pozostawienia bez przydziału służbowego we właściwości osobowej Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Białymstoku.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przedstawił następujący stan faktyczny i ocenę prawną:
Minister Sprawiedliwości decyzją nr [...] z dnia [...] lutego 2007r. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej nr [...] z dnia [...] października 2006 r. o zwolnieniu A. W. z dniem [...] listopada 2006 r. ze stanowiska dyrektora Aresztu Śledczego w Białymstoku i pozostawieniu bez przydziału służbowego we właściwości osobowej Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Białymstoku. Jako materialnoprawną podstawę rozstrzygnięcia organ wskazał art. 7 ust. 3, art. 31 ust. 1 pkt 2 i art. 118 ust. 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2002 r. Nr 207, poz. 1761 ze zm.).
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o Służbie Więziennej dyrektora zakładu aresztu śledczego zwalnia się ze stanowiska na wniosek właściwego dyrektora okręgowego oraz stwierdzono, że poza tym wnioskiem ustawa nie przewiduje innych przesłanek, od których uzależnione byłoby zwolnienie dyrektora z zajmowanego stanowiska. W niniejszej sprawie wniosek, o którym mowa w art. 7 ust. 3, złożony został przez Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Białymstoku w dniu [...] września 2006 r., motywowany konfliktorodną sytuacją panującą w tej jednostce, utrudniającą realizację ustawowych zadań. Jak zaznaczono, wniosek był też wynikiem skarg dotyczących m.in. sposobu zarządzania jednostką przez A. W., publikacji prasowych, a także kontroli przeprowadzonej w tej jednostce i miał na celu polepszenie atmosfery pracy oraz sposobu i stylu zarządzania personelem jednostki. Organ wyjaśnił, że przed dniem wydania decyzji o zwolnieniu ze stanowiska i pozostawieniu bez przydziału służbowego, decyzją personalną nr [...] z dnia [...] października 2006 r., Dyrektor Generalny Służby Więziennej zwolnił skarżącego ze stanowiska dyrektora Aresztu Śledczego w Białymstoku i przeniósł z urzędu do pełnienia służby w Zakładzie Karnym w G. mianując na stanowisko dyrektora tej jednostki. Od tej decyzji skarżący wniósł odwołanie do Ministra Sprawiedliwości. Przed wniesieniem odwołania, ale już po otrzymaniu decyzji, skarżący złożył skargi na działalność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Białymstoku do Ministra Sprawiedliwości, Rzecznika Praw Obywatelskich, Sejmowej Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Senackiej Komisji Praw Człowieka i Praworządności. Organ uznał, że powyższe działania skarżącego stanowiły próbę poddania w wątpliwość zasadności sporządzenia wniosku w sprawie zwolnienia służbowego, sprowadzając sprawę jedynie do poziomu konfliktu personalnego pomiędzy nim a bezpośrednim przełożonym, wobec czego na podstawie art. 132 kpa uchylił swoją wcześniejszą decyzję personalną nr [...] z [...] października 2006 r. i wydał przedmiotową (zaskarżoną) decyzję nr [...] z [...] października 2006 r. o zwolnieniu i pozostawieniu bez przydziału służbowego. Podstawą dla pozostawienia skarżącego bez przydziału służbowego był art. 118 ust. 1 ustawy o Służbie Więziennej.