Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Borowiec sędzia del. WSA Ireneusz Dukiel po rozpoznaniu w dniu 25 września 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Miejskiej Kraków od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lipca 2019 r. sygn. akt I SA/Wa 394/19 w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej Kraków na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/8

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 18 lipca 2019r., sygn. akt I SA/Wa 394/19, oddalił skargę Gminy Miejskiej Kraków na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy

Zaskarżoną decyzją [...] z [...] stycznia 2019 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, utrzymał w mocy decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z [...] października 2018 r. znak [...] stwierdzającą nieważność decyzji komunalizacyjnej Wojewody Małopolskiego z [...] lutego 2009 r. znak [...] dotyczącej nieruchomości położonej w jednostce ewidencyjnej Kraków - P., obręb nr [..., przy ul. [...], oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr [...].. Podstawą stwierdzenia nieważności w/w decyzji Wojewody Małopolskiego z 2009 r. było ustalenie, że w dacie mającej miejsce z mocy samego prawa komunalizacji, tj. 27 maja 1990 r., nieruchomość nią objęta nie stanowiła własności Skarbu Państwa. Organ ustalił powyższe w oparciu o postanowienie o sygn. I Ns 1629/14 z dnia 3 września 2015 r., którym Sąd Rejonowy w Wałbrzychu I Wydział Cywilny uchylił postanowienie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 28 lutego 2008 r., wydane w sprawie o sygn. akt l Ns 393/07, na mocy którego uprzednio ustalono własność Skarbu Państwa jako dziedziczącego w/w nieruchomość z mocy ustawy.

Wobec tego - zdaniem Ministra - nie została spełniona przesłanka komunalizacji z mocy prawa, a zatem decyzja Wojewody Małopolskiego z [...] lutego 2009 r. w sposób rażący narusza art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm.).

Na w/w decyzję z [...] stycznia 2019 r. Gmina Miejska Kraków - Prezydent Miasta Krakowa - wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, zarzucając naruszenie:

1) art. 156 § 1 pkt 2 w zw. z art. 156 § 2 k.p.a., poprzez błędną wykładnię i zastosowanie,

2) art. 77 § 1 w związku z art. 7 k.p.a., poprzez niewyczerpujące i niedostateczne zebranie i rozpatrzenie materiału dowodowego w sprawie, w szczególności poprzez niepodjęcie wszelkich czynności do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego;

3) art. 6 k.p.a. w związku z art. 190 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez ich niezastosowanie.

W uzasadnieniu skargi podniesiono, że przy wydawaniu decyzji komunalizacyjnej z [...] lutego 2009 r. nie doszło do rażącego naruszenia prawa, a ocena spornej decyzji winna być dokonywana w aspekcie zgodności z przepisami oraz stanem faktycznym i prawnym istniejącym w dacie orzekania. Wskazano, że skoro w dacie wydawania w/w decyzji funkcjonowało w obrocie prawnym postanowienie sądu, z którego wynikało, że Skarb Państwa jest spadkobiercą w/w nieruchomości, w stosunku do której Wojewoda prowadził postępowanie administracyjne i które stanowiło podstawę do wydania decyzji komunalizacyjnej, to decyzji z 2009 r. nie można zarzucić oczywistego, tzn. niebudzącego żadnych wątpliwości naruszenia określonego przepisu prawa, bo tego rodzaju naruszenie musi wynikać wprost z decyzji, a nie z okoliczności zaistniałych już po jej wydaniu. Gmina zarzuciła też, że spadkobiercy po M. J. D. nie ujawnili w księdze wieczystej swoich praw do w/w nieruchomości, zatem winni się liczyć z negatywnymi skutkami cywilnoprawnymi, jak również administracyjnoprawnymi takiego postępowania.

Strona 1/8