Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Zgierski Sędziowie Sędzia NSA Maciej Dybowski (spr.) Sędzia del. WSA Agnieszka Miernik po rozpoznaniu w dniu 12 października 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 10 grudnia 2020 r. sygn. akt II SA/Ol 804/20 w sprawie ze skargi T.F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2020 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. oddala wniosek T.F. o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Wyrokiem z dnia 10 grudnia 2020 r. sygn. akt II SA/Ol 804/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w sprawie ze skargi T.F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2020 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Decyzją z [...] sierpnia 2020 r. [nr [...], dalej decyzja z [...] sierpnia 2020 r.] Inspektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...], działając z upoważnienia Burmistrza [...], po rozpatrzeniu wniosku z 5 sierpnia 2020 r., odmówił przyznania T.F. (dalej skarżąca) świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną w stopniu znacznym matką wobec stwierdzenia, że skarżąca ma ustalone prawo do emerytury.
W odwołaniu skarżąca zarzuciła, że decyzja I instancji narusza zasadę równości. Powołała orzeczenia sądów administracyjnych, w których taki pogląd został wyrażony. Wniosła o ustalenie prawa w wysokości różnicy między świadczeniem pielęgnacyjnym a emeryturą.
Decyzją z [...] września 2020 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] września 2020 r.) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] (dalej Kolegium) utrzymało w mocy decyzję z [...] sierpnia 2020 r.
Kolegium wyjaśniło, że na podstawie art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111 [, zm. Dz. U. z 2018 r. poz. 730], dalej uśr), świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do emerytury. Emerytura jest prawem niezbywalnym. Zawieszenie prawa do emerytury skutkuje jedynie wstrzymaniem wypłaty emerytury poczynając od miesiąca, w którym została wydana decyzja o wstrzymaniu wypłaty. Z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a uśr nie wynika, że negatywną przesłanką przyznania świadczenia pielęgnacyjnego jest pobieranie emerytury, lecz sam fakt ustalenia prawa do emerytury. Stosownie do art. 27 ust. 5 uśr, w przypadku zbiegu uprawnień do następujących świadczeń: 1) świadczenia rodzicielskiego lub 2) świadczenia pielęgnacyjnego, lub 3) specjalnego zasiłku opiekuńczego, lub 4) dodatku do zasiłku rodzinnego, o którym mowa w art. 10, lub 5) zasiłku dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów - przysługuje jedno z tych świadczeń wybrane przez osobę uprawnioną. Art. 27 ust. 5 uśr reguluje kwestie zbiegu uprawnień do świadczeń wymienionych w tym przepisie, przy czym należy przyjąć, że jest to wyliczenie enumeratywne. W treści tego przepisu ustawodawca nie wskazał świadczenia emerytalnego, wobec czego przyjąć należy, że w razie zbiegu uprawnień do świadczenia emerytalnego i świadczenia pielęgnacyjnego stronie nie przysługuje prawo wyboru jednego z tych świadczeń. Brak jest podstaw prawnych do wypłacania różnicy między świadczeniem pielęgnacyjnym, a otrzymywaną przez opiekuna emeryturą. Kolegium uwzględniło, że celem świadczenia pielęgnacyjnego jest udzielenie materialnego wsparcia osobom, które rezygnują z aktywności zawodowej, by opiekować się osobą niepełnosprawną. Świadczenie pielęgnacyjne ma zastąpić dochód wynikający ze świadczenia pracy, której nie może podjąć osoba pielęgnująca. Istotą świadczenia pielęgnacyjnego jest częściowe zrekompensowanie opiekunowi niepełnosprawnego strat finansowych spowodowanych niemożnością podjęcia pracy lub rezygnacją z niej w związku z koniecznością opieki nad osobą niepełnosprawną. W realiach niniejszej sprawy taka zależność nie występuje, bo wnioskodawczy[ni] jest osobą w wieku poprodukcyjnym, mającą ustalone prawo do emerytury. Nie sposób przyjąć, że rezygnuje z aktywności zawodowej po to, by sprawować opiekę nad matką.