Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Bujko Sędziowie NSA Anna Lech del. WSA Ewa Kwiecińska (spr.) Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 28 września 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 18 grudnia 2009 r. sygn. akt II SA/Bk 706/09 w sprawie ze skargi T. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Białymstoku z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie kary dyscyplinarnej oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 18 grudnia 2009 r., sygn. akt II SA/Bk 706/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę T. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Białymstoku z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie kary dyscyplinarnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku ustalił, iż orzeczeniem dyscyplinarnym z dnia [...] lipca 2009 r. Naczelnik Urzędu Celnego w Białymstoku uznał T. B. winnym naruszenia obowiązku służbowego jakim jest bezstronne wykonywanie kontroli celnej, poprzez dokonanie w dniach [...] listopada 2008 r., [...] grudnia 2008 r., [...] grudnia 2008 r., [...] stycznia 2009 r., [...] lutego 2009 r. na drogowym przejściu granicznym w K., łącznie sześciu odpraw celnych obywatelki Białorusi V. N., którą osobiście zaprosił do kraju oraz zobowiązał się do pokrycia kosztów związanych z jej pobytem i wyjazdem, w tym kosztów ewentualnego leczenia oraz wydalenia z terytorium kraju, tj. naruszenia obowiązku służbowego określonego w art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie celnej (t.j. Dz. U. z 2004 r., Nr 156, poz. 1641 ze zm.), § 4 ust. 1 pkt 6, 8 Regulaminu służby/pracy w Urzędzie Celnym w Białymstoku stanowiącym załącznik do decyzji nr 16/2007/A.3 Naczelnika Urzędu Celnego w Białymstoku z dnia 20 lipca 2007 r. w sprawie wprowadzenia w Urzędzie Celnym w Białymstoku regulaminu służby/pracy oraz rozdz. II ust. 5 pkt 1 i 18 indywidualnej karty zakresu obowiązków i uprawnień z dnia 12 listopada 2007 r.
Za naruszenie powyższego obowiązku służbowego T. B. została wymierzona kara dyscyplinarna nagany z ostrzeżeniem.
W uzasadnieniu orzeczenia organ wskazał, iż naganne postępowanie obwinionego polegało w szczególności na nie zgłoszeniu przełożonemu faktu, iż kontrolowana przez niego osoba podróżująca, została zaproszona do kraju na jego osobiste zaproszenie. W związku z takim zgłoszeniem bezpośredni przełożony funkcjonariusza mógłby bowiem wyłączyć danego funkcjonariusza celnego od prowadzenia poszczególnych czynności w kontroli celnej.
Wedle organu, obwiniony nie kwestionował poczynionych ustaleń dotyczących zaproszenia obywatelki Białorusi V. N. do Polski, dokonania jej sześciu odpraw celnych oraz niezgłoszenia bezpośrednim przełożonym tych faktów. Wprawdzie, zgodnie z regulacjami zawartymi w art. 130 § 1 Ordynacji podatkowej, obwiniony nie podlegał obligatoryjnemu wyłączeniu przy dokonaniu odprawy zaproszonej przez siebie cudzoziemki, niemniej jednak obowiązek taki wynikał z unormowań zawartych w art. 130 § 3 Ordynacji podatkowej, który stanowi, iż wyłączeniu od udziału w postępowaniu podlega funkcjonariusz celny, jeżeli zostanie uprawdopodobnione istnienie okoliczności, które mogą wywołać wątpliwości, co do jego bezstronności. Tym samym organ uznał, że bezsporne jest, że obwiniony nie zawiadomił bezpośredniego przełożonego o zaistnieniu przesłanek do wyłączenia go z dokonania odpraw celnych.
W końcowej części organ podkreślił, iż funkcjonariuszy celnych obowiązuje generalny zakaz takiego postępowania, które mogłoby rodzić podejrzenie stronniczości lub interesowności. Tymczasem, w ocenie organu, w rozpatrzonej sprawie relacje obwinionego z cudzoziemką, którą osobiście zaprosił do kraju, doprowadziły do sytuacji rodzącej podejrzenie o stronniczość lub interesowność u współpracowników i przełożonych, ale również u podróżnych oczekujących praworządnego oraz uczciwego załatwienia swoich spraw przez funkcjonariusza administracji rządowej.