Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie sędzia NSA Iwona Bogucka (spr.) sędzia NSA Mariola Kowalska po rozpoznaniu w dniu 29 września 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 września 2018 r. sygn. akt II SA/Po 70/18 w sprawie ze skargi Gminy K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2017 r. Nr [...] w przedmiocie odszkodowania za grunty przejęte pod drogę 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego od Gminy K. na rzecz Wojewody [...]
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 12 września 2018 r., II SA/Po 70/18, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Gminy K. na decyzję Wojewody [...] z [...] grudnia 2017 r. Nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Starosty P. z [...] marca 2017 r. znak [...] w przedmiocie odszkodowania za grunty przejęte pod drogę w punkcie I. uchylił zaskarżoną decyzję, w punkcie II. zasądził od Wojewody na rzecz skarżącej kwotę 12.800 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania i w punkcie III. nakazał ściągnąć od Wojewody na rzecz Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu kwotę 1.424 złote tytułem uzupełnienia brakującego wpisu.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Burmistrz Gminy K. decyzją z [...] lutego 2000 r., znak [...], zatwierdził projekt podziału nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka [...], arkusz mapy [...], obręb K., stanowiącej własność A. A., w wyniku którego wydzielone zostały m.in. działki nr [...], [...], [...], [...], [...] - przeznaczone pod "ulicę". W decyzji podziałowej powołano się na ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów zabudowy mieszkaniowo-usługowej w rejonie ul. K. w K., zatwierdzonego uchwałą nr [...] Rady Miejskiej w K. z [...] września 1997 r. (Dz. Urz. Woj. Poz. Nr 20. poz. 167).
W piśmie z 17 lipca 2015 r. A. A. (dalej: wnioskodawca) wniósł do Starosty P. (dalej: Starosta) o ustalenie i wypłatę odszkodowania za powyższe działki.
Decyzją z [...] marca 2017 r. Starosta orzekł o ustaleniu odszkodowania na rzecz wnioskodawcy w łącznej kwocie 342.465,00 zł za utracone prawo własności przedmiotowej nieruchomości.
Odwołanie od powyższej decyzji wniosła Gmina.
Decyzją z [...] grudnia 2017 r. Wojewoda [...] (dalej: Wojewoda) utrzymał w mocy rozstrzygnięcie Starosty. W uzasadnieniu wyjaśnił, że między stronami nie doszło do porozumienia w zakresie wysokości należnego odszkodowania, wobec powyższego zastosowano tryb obowiązujący przy wywłaszczeniu nieruchomości zgodnie z art. 98 ust. 3 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 2147 ze zm.; dalej: u.g.n.) Wojewoda wskazał, że sporządzony w sprawie operat szacunkowy odpowiada prawu i może stanowić podstawę określenia odszkodowania. Rzeczoznawca majątkowy objęła analizą rynek lokalny rozumiany jako miasto K. z okresu "dwóch ostatnich lat", który poszerzyła o wybrane gminy aglomeracji p. Po dokonaniu analizy transakcji nieruchomościami drogowymi rzeczoznawca uznała, że nie jest możliwe dokonanie wyceny w oparciu o te transakcje, gdyż objęte nimi nieruchomości drogowe nie spełniają kryterium podobieństwa zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt 16 u.g.n. W związku brakiem wystarczającej liczby transakcji nieruchomościami (drogowymi) podobnymi na zdefiniowanym rynku, rzeczoznawca majątkowy, zgodnie z § 36 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. z 2004 r. nr 207, poz. 2109 ze zm.; dalej: rozporządzenie) dokonała wyceny przedmiotowych działek w oparciu o przeznaczenie przeważające wśród gruntów przyległych, jakimi są tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Do analizy rzeczoznawca wybrała rynek nieruchomości niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową, położonych na terenie miasta K., a uwzględniając lokalizację, sąsiedztwo i otoczenie przedmiotowych nieruchomości w 2000 r. - rozszerzyła rynek lokalny o obszar gminy K.