Skarga kasacyjna na decyzję Głównego Geodety Kraju w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maciej Dybowski sędzia NSA Elżbieta Kremer (spr.) sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska Protokolant asystent sędziego Anna Dziosa-Płudowska po rozpoznaniu w dniu 7 października 2014 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 listopada 2012 r. sygn. akt IV SA/Wa 343/12 w sprawie ze skargi G. S. na decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną

Inne orzeczenia o symbolu:
6120 Ewidencja gruntów i budynków
Inne orzeczenia z hasłem:
Geodezja i kartografia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Główny Geodeta Kraju
Uzasadnienie strona 1/6

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 8 listopada 2012 r., sygn. akt IV SA/Wa 343/12 oddalił skargę G. S. na decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

Wyrok zapadł na tle następujących okoliczności sprawy:

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją Główny Geodeta Kraju utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] października 2011r., odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa Śląskiego z dnia [...] maja 2011 r. utrzymującej w mocy decyzję Prezydenta J. z dnia [...] lutego 2011 r. o umorzeniu postępowania administracyjnego "dot. rewizji wpisów w ewidencji gruntów i budynków, zmiany powierzchni działki ewidencyjnej nr [...] w obrębie [...] oraz unieważnienia wykazu zmian gruntowych z 1996 r." W uzasadnieniu decyzji organ podniósł, że przyczyną umorzenia postępowania był fakt, iż wnioskodawczym nie posiada przymiotu strony w sprawie wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków w zakresie działki ewidencyjnej nr [...] obręb [...]. Właścicielami tej działki, względem której zostało wszczęte na wniosek skarżącej postępowanie administracyjne w przedmiocie wprowadzenie zmian w operacie ewidencyjnym, są M. i B. B. Wnioskodawczyni jest natomiast właścicielką działki ewidencyjnej nr [...], sąsiadującej z działką ewidencyjną nr [...]. Przymiot strony w postępowaniu w sprawie wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i budynków nie przysługuje właścicielowi sąsiedniej nieruchomości. Dlatego też, skoro nie ma ona interesu prawnego do żądania wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i budynków dla tej działki, należało, zdaniem organu, umorzyć wszczęte na jej wniosek postępowanie. W takich okolicznościach wobec nie spełnienia przesłanek z art.156 § 1 K.p.a. Główny Geodeta Kraju decyzją z [...] października 2011r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa Śląskiego z dnia [...] maja 2011r., a zaskarżoną decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r. utrzymał w mocy własną decyzję.

Na tę decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosła skarżąca. W uzasadnieniu skargi podniosła, że organ winien sprawdzić, czy w czasie zakładania ewidencji gruntów i budynków nie zostały naruszone przepisy dekretu z 1955 r., a w szczególności sprawdzić, czy w zasobach geodezyjnych znajduje się dokument uzasadniający zwiększenie powierzchni działki nr [...] obręb [...] m. [...] z 841 m2 na 895 m2. Wskazała, że granice pomiędzy działkami o numerach [...],[...],[...] oraz [...] ukształtowane zostały w 1931 r. Poprzednicy prawni skarżącej w 1930 r. zagwarantowali sobie prawo przechodu i przejazdu północną granicą obecnej działki nr [...]. Skarżąca korzystała z tego prawa do 2005 r. Przy okazji zmiany oznaczeń działki nr [...] bezprawnie zwiększono, zdaniem skarżącej, powierzchnię tej działki o 54 m2, zmniejszając odpowiednio powierzchnie działek sąsiednich. Główny Geodeta Kraju powinien zatem wskazać, która z działek uległa zmniejszeniu. Zdaniem skarżącej, wątpliwość budzi także sposób założenia ewidencji gruntów i budynków na podstawie dekretu z 1955 r., ponieważ geodeci wykonujący szkic polowy stworzyli nowy podział, nie mający pokrycia w dokumentach. Skarżąca uważa, że posiada interes prawny w sprawie, ponieważ utraciła dojście i dojazd z własnej posesji do drogi publicznej.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6120 Ewidencja gruntów i budynków
Inne orzeczenia z hasłem:
Geodezja i kartografia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Główny Geodeta Kraju