Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędziowie: Sędzia NSA Mariola Kowalska (spr.) Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 15 września 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 czerwca 2018 r., sygn. akt I SA/Wa 2113/17 w sprawie ze skargi J.L. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Minister Insfrastruktury i Budownictwa
Uzasadnienie strona 1/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 13 czerwca 2018 r. sygn. akt I SA/Wa 2113/17, po rozpoznaniu sprawy ze skargi J.L. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego oddalił skargę.

Wyrok zapadł na tle następujących okoliczności sprawy:

Minister Infrastruktury i Budownictwa, na skutek wniosku J.L., decyzją z [...] września 2017 r. nr [...] odmówił stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w m. [...] z [...] stycznia 1951 r. nr [...] odmawiającego przyznania S.L. prawa własności czasowej do nieruchomości warszawskiej, położonej przy ul. [...], ozn. nr hip. [...].

W uzasadnieniu organ podał, że z dniem wejścia w życie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. 1945 r. Nr 50, poz. 279) - zwanego dalej "dekretem" nieruchomość [...], położona przy ul. [...], ozn. nr hip. [...] przeszła na własność Gminy m[...], a następnie na własność Skarbu Państwa na podstawie art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz. U. Nr 14, poz. 130).

Wnioskiem z [...] września 1948 r. adw. L.L., działający w imieniu S.L., zwrócił się do Zarządu Miejskiego w [...] o przyznanie za czynsz symboliczny prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości, położonej przy ul. [...], ozn. nr hip. [...].

Orzeczeniem z [...] stycznia 1951 r. nr [...] Prezydium Rady Narodowej w m. [...] odmówiło przyznania S.L. prawa własności czasowej do przedmiotowej nieruchomości. W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego teren nieruchomości przy ul. [...] jest przeznaczony pod budownictwo użyteczności publicznej - budynki biurowe i został przydzielony inwestorowi publicznemu, wykonawcy narodowego planu gospodarczego. Od powyższego orzeczenia nie zostało wniesione odwołanie.

W dniu [...] marca 2013 r. do Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej wpłynął wniosek J.L. syna S.L. (przed zmianą nazwiska - L.) o stwierdzenie nieważności orzeczenia z [...] stycznia 1951r. nr [...] Prezydium Rady Narodowej w m. [...]. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że kwestionowane orzeczenie zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa, tj. art. 7 ust. 2 dekretu, z uwagi na brak przeprowadzenia przez organ postępowania w zakresie ustalenia możliwości pogodzenia korzystania z gruntu przez byłych właścicieli z przeznaczeniem tego gruntu w planie zabudowania.

Minister infrastruktury i Budownictwa decyzją z [...] września 2017 r. nr [...] odmówił stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w m. [...] z [...] stycznia 1951 r. W uzasadnieniu organ nadzoru wskazał, że J.L. jest spadkobiercą poprzedniego właściciela nieruchomości, co wynika z postanowienia Sądu Okręgowego w [...] z [...] września 2013 r. sygn. akt [...] o uznaniu za skuteczne na obszarze RP- z wyłączeniem nieruchomości położonych w Polsce - orzeczenia Wysokiego Trybunału w Londynie z 4 października 1976 r. potwierdzającego, że administrowanie całą masą spadkową po S.L., z mocy prawa, przechodzi na A.L., wyłączną wykonawczynię testamentu oraz postanowienia sądu spadku z [...] lipca 2003 r. sygn. akt [...] o stwierdzeniu nabycia przez J.L. spadku po A.L.

Strona 1/15
Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Minister Insfrastruktury i Budownictwa