Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Joanna Banasiewicz, Sędzia NSA Irena Kamińska, Sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz (spr.), Protokolant sekretarz sądowy Julia Chudzyńska, po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2015r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 grudnia 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 1727/12 w sprawie ze skargi K. T. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 12 grudnia 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 1727/12, uchylił decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lipca 2012 r. oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury z dnia [...] czerwca 2012 r. w przedmiocie odmowy przyjęcia K. T. na aplikację sędziowską i prokuratorską.
Sąd I instancji przedstawił następujący stan faktyczny:
Dyrektor Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury, decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r., odmówił przyjęcia K. T. na aplikację sędziowską i prokuratorską.
Minister Sprawiedliwości, po rozpatrzeniu odwołania K. T., decyzją z dnia [...] lutego 2011 r., utrzymał w mocy decyzję z dnia 29 grudnia 2010 r.
WSA w Warszawie, po rozpoznaniu skargi K. T., wyrokiem z dnia 5 lipca 2011 r., sygn. akt II SA/Wa 764/11, ją oddalił.
NSA, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej K. T., wyrokiem z dnia 2 marca 2012 r., sygn. akt I OSK 2086/11, uchylił wyrok o sygn. akt II SA/Wa 764/11 oraz decyzje organów obu instancji. W uzasadnieniu wyroku wskazano, że art. 26 ust. 3 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury w brzmieniu obowiązującym w momencie podejmowania decyzji, należy interpretować zgodnie z regułami wykładni językowej, w świetle których przepis ten stanowi, iż o kolejności miejsca na liście klasyfikacyjnej aplikantów decyduje suma punktów uzyskanych przez aplikanta ze wszystkich sprawdzianów i ze wszystkich praktyk odbytych w czasie trwania aplikacji ogólnej.
Dyrektor Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r., odmówił przyjęcia K. T. na aplikację sędziowską i prokuratorską.
Minister Sprawiedliwości, po rozpatrzeniu odwołania K. T., decyzją z dnia [...] lipca 2012 r., utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] czerwca 2012 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi K. T., uznał ją za zasadną. Wskazano, że organy orzekające w sprawie dokonały błędnej wykładni art. 26 ust. 3 ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury (dalej: u.K.S.S.P.) w brzmieniu obowiązującym przed zmianą wprowadzoną ustawą z dnia 18 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. nr 203 poz. 1192) oraz w czasie obowiązywania rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie odbywania aplikacji ogólnej, sędziowskiej oraz prokuratorskiej (Dz.U. nr 107 poz. 895). Podkreślono, że wykładnia językowa tego przepisu nie budzi najmniejszych wątpliwości interpretacyjnych. Sformułowanie jest jasne i jednoznaczne: o kolejności miejsca na liście klasyfikacyjnej aplikantów decyduje suma punktów uzyskanych przez aplikanta ze wszystkich sprawdzianów i wszystkich praktyk w czasie aplikacji ogólnej. Wykładnia systemowa i celowościowa tego przepisu nie jest więc potrzebna, na co wskazał NSA w wyroku o sygn. akt I OSK 2086/11. Dokonując wykładni powołanego przepisu, nie należy kierować się ani postanowieniami § 9 ust. 2 rozporządzenia, ponieważ przepisy rozporządzenia nie mogą zmieniać znaczenia przepisów ustawowych, ani też postanowieniami art. 52 pkt 2 u.K.S.S.P.. Podniesiono, że organy obu instancji niewłaściwe odczytały wytyczne zawarte w wyroku o sygn. akt I OSK 2086/11, w którym wskazano, dlaczego prezentowany poprzednio przez organy sposób wyliczania punktów, a więc także określania miejsca danego aplikanta na liście kandydatów przyjętych na pierwszy rocznik aplikacji sędziowskiej, był wadliwy. NSA nie nakazał organowi dokonywania jakichkolwiek nowych wyliczeń, tworzenia list symulacyjnych i wyliczania w oparciu o nie rankingu aplikantów pierwszego rocznika aplikacji ogólnej, by następnie,w zależności od wyniku takiego wyliczenia, podjąć decyzję merytoryczną. Tym samym stworzona na potrzeby postępowania symulacja listy kwalifikacyjnej aplikantów pierwszego rocznika aplikacji ogólnej, na postawie której wydano decyzje obu instancji, nie ma w przedmiotowej sprawie żadnego znaczenia. Brak jest także jakichkolwiek podstaw prawnych do tworzenia takich list. Podkreślono, że art. 23 ust. 4 i art. 29 ust. 6 u.K.S.S.P. ustawodawca zawarł jasne i czytelne rozwiązanie, które organ powinien bezzwłocznie zastosować w przypadku uwzględnienia skargi, tj. niezwłoczne wydać decyzję o przyjęciu na określoną aplikację. Organy błędnie zrozumiały zwrot zawarty w art. 29 ust. 6 u.K.S.S.P., "stosuje się odpowiednio", jako wyznaczenie obowiązku organowi ponownego wyliczania pozycji danego aplikanta na liście. Rozumowanie takie mijałoby się z celem tego przepisu, nakazującym wprost niezwłoczne wydanie decyzji o przyjęciu na określoną aplikację, a ponadto nie wynika z treści tego przepisu.