Skarga kasacyjna na decyzję SKO w L. w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego
Tezy

W sytuacji, w której organ administracji publicznej prowadzący postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji uzna, iż nie zachodzą przesłanki nieważności decyzji określone w art. 156 par. 1 Kpa winien wydać decyzję o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji. Musi to uczynić zarówno wtedy, gdy postępowanie było wszczęte na wniosek strony, jak i wtedy, gdy postępowanie zostało wszczęte z urzędu w wyniku złożenia przez prokuratora sprzeciwu od decyzji ostatecznej - art. 186 Kpa. To, że niewystępowanie przesłanek nieważności spowoduje w przypadku postępowania wszczętego z urzędu pewną niezręczność językową w postaci niejako odmowy "samemu sobie" stwierdzenia nieważności, nie może zmienić faktu, iż adresatem tej decyzji jest przede wszystkim prokurator oraz, co oczywiste strony postępowania administracyjnego.

Nie można uznać, iż oczywiste naruszenie art. 158 i art. 105 par. 1 Kpa poprzez umorzenie postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności, zamiast wydania jednej z decyzji określonych w art. 158 Kpa nie miało wpływu na wynik sprawy w rozumieniu art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska (spr.) Sędziowie Wojciech Chróścielewski NSA Jan Paweł Tarno Protokolant Iwona Sadownik po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej z udziałem Prokurator Anity W.-R. reprezentującej Prokuratora Apelacyjnego w L. skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 22 września 2005 r. sygn. akt III SA/Lu 304/05 w sprawie ze skargi Prokuratora Rejonowego w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 19 kwietnia 2005 r. (...) w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6030 Dopuszczenie pojazdu do ruchu
Inne orzeczenia z hasłem:
Ruch drogowy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/6

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 22 września 2005 r. III SA/Lu 304/05, uchylił zaskarżoną przez Prokuratora Rejonowego w L. decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 19 kwietnia 2005 r., w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach sprawy:

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. zaskarżoną decyzją - po rozpatrzeniu wniosku Prokuratora Rejonowego w L. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją tegoż Organu z dnia 15 marca 2005 r. (...), umarzającą postępowanie administracyjne wszczęte z urzędu na skutek sprzeciwu Prokuratora, w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Burmistrza Miasta Ł. z dnia 29 września 1998 r. w przedmiocie rejestracji jako ciężarowy pojazdu marki Volkswagen Passat 1,8, wydania dowodu rejestracyjnego i tablic rejestracyjnych - utrzymało w mocy własną decyzję wydaną w pierwszej instancji.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L., stwierdziło w niniejszej sprawie brak rażącego naruszenia prawa i umorzyło, wszczęte z urzędu w wyniku sprzeciwu prokuratora, postępowanie administracyjne. W ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L., przy wydawaniu kwestionowanej przez prokuratora decyzji, nie doszło do rażącego naruszenia prawa, co uzasadniałoby stwierdzenie jej nieważności na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa. W ocenie kolegium błędna wykładnia przepisów dokonana przez organ rejestrujący nie była dokonana w warunkach oczywistego i niewątpliwego stanu prawnego, a konstrukcja przepisów prawnych nie pozwalała na bezpośrednie ich rozumienie i wymagała wykładni. W chwili wydawania kwestionowanej decyzji organ nie miał możliwości kierowania się zdefiniowanym i prawidłowym rozumieniem istotnych pojęć użytych w przepisach, gdyż zostały one zawarte w późniejszym akcie prawnym.

Załączona do wniosku o rejestrację ocena techniczna, została sporządzona w oparciu o przepisy ustawy Prawo o ruchu drogowym i przepisy zarządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 12 października 1995 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów stosowanych przy tym dokumentów /M. P. nr 63 poz. 695 ze zm./.

Wobec ustalenia, że przeróbka pojazdu polegała na trwałym zamontowaniu w podłodze bagażnika kasety metalowej do przewozu wartości, rzeczoznawca uznał, że badany pojazd jest samochodem ciężarowym specjalnym.

Po przedłożeniu przez właściciela pojazdu powyższych dokumentów oraz dowodu rejestracyjnego, organ rejestrujący uznał, że w świetle wymogów z art. 72 ust. 1 pkt 3 Prawo o ruchu drogowym, do dokonania rejestracji pojazdu, który nie jest rejestrowany po raz pierwszy, wystarczające jest dołączenie zaświadczenia o pozytywnym wyniku badania technicznego pojazdu.

Interpretacja przepisów prawnych dokonana przez organ rejestrujący doprowadziła do uznania, że dokumentem niezbędnym do dokonania rejestracji jest zaświadczenie o pozytywnym wyniku badania technicznego, a nie alternatywne wymienione w art. 72 ust. 1 pkt 3 ustawy - świadectwo homologacji albo decyzja zwalniająca z obowiązku uzyskania homologacji. Przy wydaniu decyzji organ rejestrujący skoncentrował się na treści przepisów dotyczących rejestracji pojazdów i warunków technicznych oraz uznał, że jest to regulacja wyczerpująca.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6030 Dopuszczenie pojazdu do ruchu
Inne orzeczenia z hasłem:
Ruch drogowy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze