Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) Sędziowie NSA Leszek Kiermaszek Jan Paweł Tarno Protokolant Urszula Radziuk po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 20 grudnia 2007 r. sygn. akt II SA/Bd 823/07 w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Toruniu z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby uchyla zaskarżony wyrok, a także decyzję Dyrektora Izby Celnej w Toruniu z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Izby Celnej w Toruniu z dnia [...] lipca 2007r. znak [...].
Decyzją z dnia [...] lipca 2007 r. (znak: [...]) Dyrektor Izby Celnej w Toruniu, powołując się na przepis art. 26 ust. 8 w związku z art. 27 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz.U. z 2004 r. Nr 156, poz. 1641 ze zm.) oraz art. 104 k.p.a. zwolnił A. P. ze służby z dniem [...] października 2007 r. Przyczynę zwolnienia stanowiło prawomocne orzeczenie Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia [...] lutego 2003 r. sygn. akt [...] warunkowo umarzające postępowanie karne przeciwko funkcjonariuszowi Służby Celnej.
Organ wskazał, że stosownie art. 26 ust. 8 ustawy o Służbie Celnej sama okoliczność wydania przez sąd orzeczenia warunkowo umarzającego postępowanie karne o czyn stanowiący przestępstwo popełnione umyślnie, ścigany z oskarżenia publicznego, jest wystarczającą przesłanką do usunięcia skarżącego z szeregów Służby Celnej. Ponadto stwierdził, iż prawomocne orzeczenie sądu o warunkowym umorzeniu postępowania karnego kłóci się z zasadą zawartą w art. 2 pkt. 5 ustawy o Służbie Celnej, zgodnie z którą funkcjonariuszem celnym może być osoba, która "cieszy się nieposzlakowaną opinią".
W dniu [...] lipca 2007 r. do Izby Celnej w Toruniu wpłynął wniosek A. P. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją z dnia [...] lipca 2007 r. W jego uzasadnieniu skarżący wskazał, iż po pozytywnym zakończeniu sześciomiesięcznego okresu próby, ustanowionego przytoczonym orzeczeniem Sądu Okręgowego w Inowrocławiu, nie może już zostać pociągnięty do odpowiedzialności karnej czy służbowej, ponieważ przytoczone orzeczenie jest orzeczeniem prawomocnym i zgodnie z art. 68 § 1-4 k.k. nie może zostać podjęte później niż w ciągu 6 miesięcy od zakończenia okresu próby.
Dyrektor Izby Celnej w Toruniu zaskarżoną decyzją z dnia [...] sierpnia 2007 r. (znak. [...]), po rozpoznaniu wniosku A. P. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lipca 2007 r. Uzasadniając swoje stanowisko wskazał, iż twierdzenie, że warunkowe umorzenie postępowanie podlega zatarciu z mocy prawa z upływem 6 miesięcy po zakończeniu okresu próby i wówczas uważa się je za niebyłe, jest bezpodstawne i nie znajduje odzwierciedlenia w Kodeksie karnym, który reguluje tylko i wyłącznie kwestie odpowiedzialności karnej i brak jest w nim przepisów pozwalających na wysnucie takiego wniosku. Ponadto organ podtrzymał swoje wcześniejsze stanowisko, zgodnie z którym stosownie art. 26 ust. 8 ustawy o Służbie Celnej sama okoliczność wydania przez sąd orzeczenia warunkowo umarzającego postępowanie karne o czyn stanowiący przestępstwo popełnione umyślnie, ścigany z oskarżenia publicznego, jest wystarczającą przesłanką usunięcia z szeregów Służby Celnej.
Powyższa decyzja z dnia [...] sierpnia 2007 r. stała się przedmiotem skargi A. P. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy. W uzasadnieniu skargi skarżący ponownie przytoczył zarzuty dotyczące naruszenia przez Dyrektora Izby Celnej w Toruniu art. 26 ust. 8 w sytuacji uprawomocnienia się decyzji o warunkowym umorzeniu postępowania, która jego zdaniem jest już niebyła i doszło z uwagi na pomyślny przebieg okresu próby oraz spełnienia warunków z niej wynikających do ostatecznego umorzenia toczącemu się przeciwko niemu postępowania karnego. Zdaniem skarżącego decyzja Dyrektora Izby Celnej ma charakter fakultatywny, przy wydawaniu której powinny być brane pod uwagę konsekwencje natury dyscyplinarnej i służbowej, poniesione w związku z toczącym się przeciwko skarżącemu postępowaniem karnym. Skarżący podkreślił także, że nigdy nie był pociągnięty do odpowiedzialności karnej, ponieważ warunkowe umorzenie postępowania nie jest skazaniem a uchyleniem odpowiedzialności karnej i rezygnacją ze skazania i kary.