Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak Sędziowie sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska (spr.) sędzia del. NSA Jerzy Stankowski Protokolant sekretarz sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 9 lipca 2010 r. sygn. akt II SA/Gl 1076/09 w sprawie ze skargi B.W. i R.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 9 lipca 2010 r. sygn. akt II SA/GL 1074/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę B. i R. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] października 2008 r. nr [...].
Wyrok zapadł w następującym stanie sprawy:
B. i R. W. wnioskiem z 18 maja 2009 r. wystąpili o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w Imielinie, oznaczonej jako działki nr [...] i [...] w prawo własności oraz o udzielenie 90% bonifikaty z tytułu przekształcenia. Do wniosku dołączyli przelewy emerytur, a 8 czerwca 2009 r. przesłali oświadczenie o dochodach oraz opinię prawną wskazującą, że pobierana przez Barbarę W. dieta radnego nie stanowi dochodu i nie powinna być uwzględniona przy jego ustaleniu, jako podstawy do udzielenia bonifikaty.
Decyzją z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] Starosta Bieruńsko-Lędziński w pkt 1 przekształcił prawo użytkowania ww. działki w prawo własności, w pkt 2 odmówił udzielenia bonifikaty, a w pkt 3 ustalił jednorazową opłatę za przekształcenie. Odmowę udzielenia bonifikaty Starosta uzasadnił przekroczeniem kryterium dochodowego, do którego doliczył dietę radnego. B. i R. W. wnieśli odwołanie od pkt 2 i 3 tej decyzji, zaś Samorządowe Kolegium, wskazaną na wstępie decyzją, utrzymało decyzję Starosty w zaskarżonych punktach w mocy. Organ odwoławczy, uzasadniając wliczenie diety do dochodu, od którego zależy udzielenie bonifikaty, odniósł się do przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, orzecznictwa i doktryny i stwierdził, że diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich stanowią dochody, tyle że nieopodatkowane.
Oddalając skargę, Wojewódzki Sąd stwierdził, że organy, ustalając dochód skarżących, na podstawie art. 4 ust. 8 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz.U. Nr 175, poz. 1458 ze zm.), zasadnie wliczyły do niego diety radnego, pobierane przez Barbarę W.. Ustawa ta, podkreślił Sąd, nie zawiera własnej definicji dochodu, a wobec tego należy odnieść się do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, do jej art. 9 ust. 1 i art. 21 ust. 1 pkt 17. Z przepisów tych wynika, że diety są dochodem, a jedynie wolnym od opodatkowania do kwoty 2280 zł miesięcznie, co powoduje ich wliczenie do dochodu, o którym mowa w art. 4 ust. 8 ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności - uznał Sąd.
Reprezentowani przez adwokata, B. i R. W. wnieśli skargę kasacyjną od tego wyroku, domagając się jego uchylenia, jak również decyzji organów obu instancji i zarzucając:
1) naruszenie prawa materialnego:
a) art. 4 ust. 8 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz.U. Nr 175, poz. 1459 ze zm.) w zw. z art. 75 § 2 k.p.a. przez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że dieta radnego organu samorządu terytorialnego jest składnikiem dochodu, o którym mówi wskazany art. 4 ust. 8 oraz dokonanie ustaleń wysokości dochodu wbrew treści złożonego przez skarżących oświadczenia bez przeprowadzenia jakiegokolwiek postępowania dowodowego,