Skarga kasacyjna na decyzję Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych w Warszawie w przedmiocie przywrócenia pasa drogowego do stanu poprzedniego uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Rausz (spr), Sędziowie NSA Andrzej Jurkiewicz, Cezary Pryca, Protokolant Jacek Gaj, po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 16 listopada 2004 r., sygn. akt II SA/Kr 3310/01 w sprawie ze skargi S. D. na decyzję Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych w Warszawie z dnia [...], nr [...] w przedmiocie przywrócenia pasa drogowego do stanu poprzedniego uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie

Uzasadnienie strona 1/4

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 16 listopada 2004 r. sygn. akt II SA/Kr 3310/01 oddalił skargę S. D. na decyzję Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych z [...] Nr [...] w przedmiocie przywrócenia pasa drogowego do stanu poprzedniego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podniósł, że decyzją z [...] Generalny Dyrektor Dróg Publicznych Oddział [...] w [...] utrzymał w mocy swoją decyzję z [...] orzekającą o przywróceniu stanu poprzedniego naruszonego przez S. D. pasa drogi krajowej nr [...] w km 54+300 str. lewa w Z. przez rozebranie zjazdu i uporządkowanie pasa drogowego z ukształtowaniem rowu i obsianiem terenu trawą jak na przyległym odcinku. Skarżący samowolnie naruszył pas drogowy drogi krajowej nr [...] w Z. poprzez wykonanie zjazdu niezgodnie z wydanym zezwoleniem, zarówno w zakresie warunków technicznych przewidzianych dla zjazdów indywidualnych, jak i jego lokalizacją. Decyzją z 12 listopada 1998 r. wyrażono zgodę na wykonanie zjazdu określając ściśle jego parametry i miejsce lokalizacji.

Obowiązkiem inwestora było dostosowanie się do tych warunków bądź wystąpienie do zarządu drogi o zmianę decyzji przed przystąpieniem do realizacji. Z uwagi na to, że lokalizacja zjazdu nie odpowiada ustalonej w decyzji - nie jest uzasadnione jego przebudowanie. Nadto rosnące w rejonie wschodniej granicy działki młode drzewa iglaste mogą być przeniesione w inne miejsce. Utrzymanie zjazdu w obecnej lokalizacji nie jest zdaniem organu możliwe, ponieważ spowodowałoby w przyszłości kolizję ze skrzyżowaniem planowanej obwodnicy Zabierzowa. W tej sytuacji decyzja o rozebraniu zjazdu i uporządkowaniu terenu jest uzasadniona i znajduje podstawy w art. 36 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych.

Na decyzję tę skargę złożył S. D. zarzucając naruszenie przepisu art. 40 ust. 4 ustawy o drogach publicznych, gdyż jego zdaniem wykonana inwestycja nie uzasadnia nakazania jej rozbiórki i wystarczającym byłoby nałożenie kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego. Skarżący nie przeczy, że budowa zjazdu z drogi [...] prowadzącego do budynku mieszkalnego nastąpiła w innym miejscu niż oznaczone w wydanym zezwoleniu niemniej spowodowana była według niego potrzebą dostosowania projektu w zezwoleniu do warunków w terenie. Zmiany dokonane przez skarżącego pozwoliły na uniknięcie wycięcia drzew iglastych, przesunięcia słupa energetycznego oraz studzienki kanalizacyjnej. Przyznał, że jego zachowanie wyczerpuje pojęcie "samowoli" w rozumieniu ustawy o drogach publicznych, co uzasadnia orzeczenie o przywróceniu pasa drogi do stanu poprzedniego wg art. 36, ale też nałożenie kary pieniężnej z art. 40 ust. 4 lub wybór jednego z nich. Jego zdaniem organ nakazując przywrócenie naruszonego pasa drogowego do stanu poprzedniego wybrał sankcję najbardziej uciążliwą, a nadto uzasadnioną w bliżej nieokreślonej przyszłości kolizją z planowaną dopiero obwodnicą. Wykonany zjazd nie zagraża w żaden sposób bezpieczeństwu ruchu oraz że skarżący wyraża gotowość rozbiórki zjazdu w sytuacji zmiany planów zagospodarowania przestrzennego.

Strona 1/4