Dnia 22 września 2017 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędzia del. NSA Jerzy Krupiński (spr.) po rozpoznaniu w dniu 22 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 listopada 2016 r. sygn. akt III SA/Gd 726/16 w sprawie ze skargi P. Spółki z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie rejestracji pojazdu 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. na rzecz P. Spółki z o.o. z siedzibą w G. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Przedmiotem skargi kasacyjnej, wniesionej do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w G. (dalej: "SKO"), jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 listopada 2016 r., sygn. akt III SA/Gd 726/16, którym, w sprawie ze skargi P. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. (dalej także: "Spółka"), uchylono decyzje skarżącego organu z dnia [...] czerwca 2016 r., nr [...] i poprzedzającą z dnia [...] stycznia 2016, nr [...], wydane w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie rejestracji pojazdu.
Wyrok wydany został w następujących, ustalonych przez Sąd I instancji, okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
SKO wskazanymi wyżej decyzjami odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta S. z dnia [...] kwietnia 2013 r., nr [...] , w sprawie rejestracji, na wniosek J. K., pojazdu marki [...], nr VIN: [...], rok produkcji 2008. Wnioskodawca pismem z dnia [...] marca 2013 r. wystąpił do Prezydenta Miasta [...] o rejestrację przedmiotowego pojazdu, załączając m.in. umowę kupna-sprzedaży z dnia [...] marca 2013 r., zawartą między P. Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., w imieniu której działał J. K., a J. K. Prezydent Miasta S. zarejestrował pojazd.
W dniu [...] kwietnia 2015 r. do SKO wpłynął wniosek Spółki o stwierdzenie nieważności w/w decyzji. Jako podstawę prawną powołano przepis art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a., a uzasadnieniu wskazano, że pojazd zarejestrowano na podstawie nieważnej umowy jego sprzedaży. Zdaniem strony, umowa ta jest bezwzględnie nieważna skutkiem niezastosowania się do zasad określonych w art. 210 § 1 Kodeksu spółek handlowych w związku z art. 58 Kodeksu cywilnego. W szczególności chodziło o to, że członek zarządu - J. K. - zawarł umowę sprzedaży pojazdu "z samym sobą".
Decyzją z dnia [...] stycznia 2016 r. SKO odmówiło stwierdzenia nieważności przedmiotowej decyzji. W uzasadnieniu organ stwierdził, że zaskarżona decyzja nie zawiera wad uzasadniających stwierdzenie jej nieważności, która to instytucja jest wyjątkiem od ogólnej zasady stabilności decyzji wynikającej z art. 16 K.p.a. W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji organ nadzoru nie może rozpatrywać sprawy co do jej istoty, tak jak w postępowaniu odwoławczym, gdyż w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej organ orzeka jako organ kasacyjny.
Spółka wniosła o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2016 r., SKO utrzymało w mocy powyższą decyzję z dnia [...] stycznia 2016 r. W uzasadnieniu decyzji wskazało, że Spółka upatruje rażącego naruszenia prawa w tym, że J. K. nie był właścicielem pojazdu w chwili składania wniosku o rejestrację, albowiem nie przedstawił wymaganego prawem dokumentu poświadczającego jego prawo do tej rzeczy. Przepis, który w ocenie spółki został naruszony w sposób rażący, to art. 72 ust. 1 i art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (obecnie: Dz. U. z 2017 r., poz. 1260 ze zm.). Zgodnie z tymi przepisami, w brzmieniu obowiązującymi na dzień rejestracji pojazdu, rejestracji dokonuje się na wniosek właściciela (art. 73 ust. 1), który ma obowiązek dołączyć do wniosku dokumenty, o których mowa w art. 72 ust. 1. Skoro Spółka upatruje podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji w niewłaściwej ocenie dowodu znajdującego się w aktach sprawy, tj. umowy sprzedaży pojazdu, to aby stwierdzić tę wadę konieczne byłoby przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego, którego przedmiotem byłaby ocena umowy sprzedaży. Tymczasem w postępowaniu nieważnościowym ocenia się nie dowody, a decyzję. W przedmiotowej sprawie, zdaniem Kolegium, sytuacja taka nie zachodzi, albowiem sama decyzja nie nosi znamion rażącego naruszenia prawa.