Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Obrony Narodowej w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o wypowiedzeniu stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA: Małgorzata Jaśkowska Sędziowie NSA Janina Antosiewicz (spr.) Małgorzata Borowiec Protokolant Justyna Nawrocka po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 listopada 2005 r. sygn. akt II SA/Wa 710/05 w sprawie ze skargi Z. G. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 lutego 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o wypowiedzeniu stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6191 Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Odrzucenie skargi kasacyjnej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Obrony Narodowej
Uzasadnienie strona 1/6

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 listopada 2005 r. sygn. akt II SA 710/05, oddalił skargę Z. G. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z 17 lutego 2005 r. Nr 168/Kadr, odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji o wypowiedzeniu stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej.

W uzasadnieniu decyzji Sąd przytoczył treść decyzji Dyrektora Departamentu Kadr i Szkolnictwa Wojskowego Ministerstwa Obrony Narodowej z 9 grudnia 2002 r. Nr 3830/Kadr, wydanej na podstawie art. 78 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55 z późn. zm.) oraz § 137 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z 19 grudnia 1996 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 7, poz. 38 z późn. zm.), którą wypowiedziano mjr Z. G. stosunek służbowy, pełniącemu zawodową służbę wojskową na stanowisku Szefa Sekcji Rozpoznania Radiowego w 2 Pułku Radioelektronicznym w stopniu etatowym kapitana (stopień etatowy zachowany major). Przyczyną wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej było rozformowanie 2 Pułku Radioelektronicznego na podstawie decyzji Ministra Obrony Narodowej Nr [...] z dnia 4 października 2001 r. i rozkazu Szefa Sztabu Generalnego WP Nr [...] z dnia 30 października 2001 r., w wyniku którego oficer utracił stanowisko. W ramach działań podjętych w Departamencie Kadr i Szkolnictwa Wojskowego MON, związanych z wyznaczeniem na inne stanowisko służbowe ustalono, że brak jest możliwości wyznaczenia oficera na inne stanowisko służbowe stosownie do posiadanych kwalifikacji. Decyzja ta doręczona została skarżącemu w dniu 16 grudnia 2002 r. i wobec jej niezaskarżenia stała się ostateczna.

W dniu 10 sierpnia 2004 r. Z. G. na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 kpa skierował do Ministra Obrony Narodowej wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Departamentu Kadr i Szkolnictwa Wojskowego z dnia 9 grudnia 2002 r. Nr [...], zarzucając rażące naruszenie zasad kpa, wyrażonych w przepisie art. 6, 7, 8, 77, 80, 107 § 3 kpa oraz art. 78 ust. 2 pkt 2 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych przez przyjęcie, że brak było możliwości wyznaczenia go na inne stanowisko służbowe. Zdaniem strony, w rzeczywistości istniała realna możliwość wyznaczenia go na stanowisko, ponieważ w teczce

Sygn. akt I OSK 380/06 personalnej jest wniosek dowódcy nowosformowanej jednostki, tj. 2 Ośrodka Radioelektronicznego, poparty przez Szefa Generalnego Zarządu Rozpoznania Wojskowego o wyznaczenie go na stanowisko starszego dyżurnego operacyjnego w tej jednostce, które odpowiadało jego kwalifikacjom. Wskazał, że obowiązki na tym stanowisku wykonywał w rozformowanej jednostce, a także w jednostce nowosformowanej, będąc w dyspozycji dowódcy do czasu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.

Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia 17 lutego 2005 r. Nr 168/Kadr, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 kpa utrzymał w mocy decyzję z dnia 3 listopada 2004 r. Nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności wskazanej decyzji Dyrektora Departamentu Kadr i Szkolnictwa Wojskowego MON z dnia 9 grudnia 2002 r. Nr [...] na podstawie art. 157 § 1 i art. 158 § 1 kpa. Uzasadniając rozstrzygnięcie Minister wskazał, że w sprawie brak jest przesłanek do stwierdzenie nieważności decyzji określonych w art. 156 § 1 kpa, ponieważ wypowiedzenie nastąpiło zgodnie z przepisami ustawy pragmatycznej, obowiązującej w dacie wydania decyzji. Odnosząc się do wskazanej przez Z. G. możliwości wyznaczenia oficera na stanowisko służbowe starszego dyżurnego o stopniu etatowym kapitana, które zostało mu zaproponowane przez Dowódcę 2 Ośrodka Radioelektronicznego w dniu 1 lipca 2002 r. wyjaśniono, że dowódca jednostki wojskowej mógł jedynie prowadzić rozmowę kadrową w celu ustalenia, czy zainteresowany wyraziłby zgodę na przyjęcie określonego stanowiska służbowego. Zgodnie bowiem z § 63 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 grudnia 1996 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych w przypadku rozformowania jednostki, dowódca jednostki kieruje żołnierzy zawodowych zgodnie z rozkazem właściwego przełożonego, posiadającego uprawnienia w zakresie wyznaczenia na stanowisko służbowe. Zgodnie zaś z art. 49 ust. 1 powołanego rozporządzenia, właściwym organem wojskowym wyznaczającym na stanowisko służbowe żołnierza zawodowego i z niego zwalniającym, jest do stopnia kapitana włącznie Szef Sztabu Generalnego WP, a nie Dowódca 2 Ośrodka Radioelektronicznego. Szef Sztabu Generalnego WP rozkazem z dnia 3 października 2002 r. wyznaczył na stanowiska służbowe starszych dyżurnych operacyjnych w Ośrodku Radioelektronicznym w Przasnyszu innych oficerów.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6191 Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Odrzucenie skargi kasacyjnej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Obrony Narodowej