Skarga kasacyjna na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej w przedmiocie przydziału na czas pełnienia służby lokalu mieszkalnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) Sędziowie NSA Anna Łukaszewska - Macioch Jerzy Solarski Protokolant Marcin Rączka po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 listopada 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 1010/09 w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie przydziału na czas pełnienia służby lokalu mieszkalnego 1. oddala skargę kasacyjną 2. zasądza od A. P. na rzecz Komendanta Głównego Straży Granicznej kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie strona 1/8

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 20 listopada 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 1010/09 oddalił skargę A. P. na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie przydziału na czas pełnienia służby lokalu mieszkalnego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności:

Komendant Główny Straży Granicznej decyzją z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Komendanta Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] o przyznaniu A. P., na czas pełnienia służby w Placówce Straży Granicznej S., lokalu mieszkalnego nr [...] usytuowanego przy ul. [...] w N.

W motywach uzasadnienia organ podał, że wnioskiem z dnia 14 grudnia 1998 r. A. P. wystąpił o przydział lokalu mieszkalnego położonego w miejscu pełnienia służby bądź w miejscowości pobliskiej, z uwzględnieniem członków rodziny oraz ich uprawnień wynikających z odrębnych przepisów. Komendant Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej decyzją z dnia [...] lutego 2009 r. przyznał funkcjonariuszowi wskazany wyżej lokal.

Od powyższego orzeczenia A. P. wniósł odwołanie, przyjmując za podstawę art. 5 ust. 3 - 5 ustawy - Prawo budowlane. Podkreślił, że nie odmawia przyjęcia lokalu, domaga się jednakże umożliwienia mu zapoznania się ze świadectwem charakterystyki energetycznej budynku, w którym znajduje się przydzielone mu mieszkanie.

Utrzymując w mocy decyzję organu I instancji, Komendant Główny Straży Granicznej wskazał, że zgodnie z art. 92 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 234, poz. 1997 ze zm.), funkcjonariuszowi w służbie stałej przysługuje prawo do lokalu mieszkalnego w miejscowości, w której pełni służbę, lub w miejscowości pobliskiej, z uwzględnieniem liczby członków rodziny oraz ich uprawnień wynikających z przepisów odrębnych. Zgodnie natomiast z § 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 czerwca 2002 r. w sprawie przydziału, opróżniania lokali mieszkalnych i tymczasowych kwater przeznaczonych dla funkcjonariuszy Straży Granicznej oraz norm zaludnienia lokali mieszkalnych (Dz. U. Nr 99, poz. 898 ze zm.), funkcjonariuszowi w służbie stałej przydziela się lokal mieszkalny o powierzchni mieszkalnej odpowiadającej liczbie przysługujących mu norm zaludnienia. A. P. jest uprawniony do 4 norm zaludnienia i tym wymogom odpowiada przydzielony mu lokal. Tym samym organ Straży Granicznej w prawidłowy sposób zrealizował przysługujące funkcjonariuszowi na podstawie powyższych przepisów uprawnienie.

Komendant Główny Straży Granicznej podał, iż art. 5 ust. 3-5 Prawa budowlanego formułuje nakaz użytkowania i utrzymania budynku mieszkalnego w sposób zgodny z jego przeznaczeniem oraz wymogami ochrony środowiska naturalnego. Są to więc jedynie wymagania o charakterze ogólnym, chociaż wiążące, to nie mogą być stosowane samodzielnie, lecz tylko ze wskazaniem konkretnej normy szczegółowej. Organ podkreślił, że zgodnie z art. 5 ust. 3 wyżej wskazanej ustawy dla każdego budynku oddawanego do użytkowania winna być ustalona jego charakterystyka energetyczna, określająca wielkość energii wyrażonej w kWh/m-/rok, niezbędnej do zaspokojenia różnych potrzeb związanych z użytkowaniem budynku, a osoba obejmująca budynek lub jego część w użytkowanie powinna mieć zapewnioną możliwość zapoznania się z tą charakterystyką. Jednakże obowiązek udostępnienia najemcy budynku lub lokalu świadectwa charakterystyki energetycznej nie jest treścią samej czynności przydziału lokalu, lecz jedynie jej skutkiem, wynikającym z przepisów prawa i niemającym wpływu na jej ważność.

Strona 1/8