Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie odmowy uwzględnienia zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Zgierski, Sędziowie Sędzia NSA Mirosław Wincenciak, Sędzia del. WSA Renata Detka (spr.), , po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A.D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 stycznia 2018 r. sygn. akt I SA/Wa 1161/17 w sprawie ze skargi J.D. i A.D. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uwzględnienia zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/3

Wyrokiem z 10 stycznia 2018 r., sygn. akt I SA/Wa 1161/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. D. i A.D. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia [...] czerwca 2017 r., utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] z dnia [...] kwietnia 2017 r., odmawiające uwzględnienia zarzutów z uwagi na uchybienie terminu do ich wniesienia.

W złożonej do Naczelnego Sądu Administracyjnego skardze kasacyjnej A.D. zaskarżył powyższy wyrok w całości, zarzucając na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.), zwanej dalej p.p.s.a., naruszenie przepisów postępowania tj. art. 1 § 1 i § 2 ustawy Prawo o ustroju sądów administracyjnych w zw. z art. 135 p.p.s.a. w stopniu oczywiście mającym istotny wpływ na wynik sprawy, poprzez zaniechanie dokonania kontroli sądowej postanowienia "Dyrektora Izby Skarbowej" w [...] z [...] czerwca 2017 r. nr [...] oraz poprzedzającego je postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] z [...] kwietnia 2017 r. nr [...] - odmawiającym skarżącemu i jego małżonce przywrócenia terminu do zgłoszenia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym w administracji, co w konsekwencji wykluczyło rozpatrzenie tych zarzutów.

Skarżący kasacyjnie wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji oraz zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu podniesiono, że Wojewódzki Sąd Administracyjny rozpoznając, potraktowane jako skarga, zażalenie z [...] lipca 2017 r. na odmowę przywrócenia terminu, pominął zarzut dotyczący istotnych okoliczności doręczenia skarżącemu pouczenia o prawie do wniesienia środka zaskarżenia. Pouczenie to zostało zawarte na formularzu na zaciemnionym tle i drobną czcionką w taki sposób, że odczytanie jego treści było utrudnione, tym bardziej, że w innym miejscu tego pouczenia, na jasnym tle podano inny, dłuższy termin wniesienia środka odwoławczego.

Skarżący kasacyjnie zarzucił, że WSA co prawda skrupulatnie opisał zarzuty skargi, lecz nie odniósł się do nich i nie wyciągnął wniosku z milczenia Dyrektora Izby Skarbowej. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku próżno szukać pochodzących od Sądu rozważań w przedmiocie tego zarzutu. Można zatem przyjąć, że Sąd pierwszej instancji uchylił się od rozpoznania istoty sprawy. W efekcie - na skutek braku sądowej kontroli zasadności odmowy przywrócenia terminu - zarzuty odnoszące się do tytułu wykonawczego i faktu wszczęcia egzekucji, nie zostały merytorycznie rozpoznane ani przez organy administracji skarbowej, ani przez Sąd pierwszej instancji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 183 § 1 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, a z urzędu bierze pod rozwagę wyłącznie nieważność postępowania. Związanie granicami skargi kasacyjnej pozwala Sądowi tylko na badanie, czy - oprócz istnienia powodów nieważności - rzeczywiście doszło do naruszenia wskazanych w podstawie kasacyjnej przepisów. Naczelny Sąd Administracyjny może uwzględnić tylko te przepisy, których naruszenie wyraźnie zarzucono i wykazano w skardze kasacyjnej. Nie jest natomiast uprawniony do zastępowania autora skargi kasacyjnej poprzez uzupełnianie, precyzowanie, poprawianie zarzutów, czy też formułowanie argumentacji na ich poparcie. Zakres zaskarżenia, podstawy kasacyjne i ich uzasadnienie muszą odnosić się do zaskarżonego orzeczenia, powinny być sformułowane precyzyjnie, w sposób niepozostawiający miejsca na przypuszczenia i domysły co do rzeczywistych intencji strony skarżącej kasacyjnie. Brak sformułowania zarzutu naruszenia przez zaskarżony wyrok określonego przepisu prawa, zgodnie z wymogami określonymi w art. 174 pkt 1 i 2 w zw. z art. 176 § 1 pkt 2 p.p.s.a., uniemożliwia Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu dokonanie oceny jego zasadności (por. postanowienie NSA z 6 lutego 2018 r., sygn. akt I OSK 2638/17, dostępne na stronie internetowej www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

Strona 1/3