Skarga kasacyjna na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej w przedmiocie nabycia mienia państwowego z mocy prawa przez gminę
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bożena Popowska Sędziowie: Sędzia NSA Maciej Dybowski (spr.) Sędzia del. NSA Jerzy Krupiński Protokolant starszy asystent sędziego Anna Siwonia- Rybak po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 lutego 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 1862/12 w sprawie ze skargi [...] na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie nabycia mienia państwowego z mocy prawa przez gminę 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2. uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] marca 2011 r. nr [...], 3. zasądza od Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej na rzecz [...] kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Inne orzeczenia o symbolu:
6100 Nabycie mienia państwowego z mocy prawa przez gminę
Inne orzeczenia z hasłem:
Komunalizacja mienia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Uzasadnienie strona 1/14

Wyrokiem z dnia 12 lutego 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 186[...] Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę [...] na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie nabycia mienia państwowego z mocy prawa przez gminę.

Wyrok ów zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] lipca 2012 r.), Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa (dalej KKU bądź organ odwoławczy) utrzymała w mocy decyzję Wojewody Małopolskiego (dalej Wojewoda) z [...] marca 2012 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] marca 2012 r.) stwierdzającą nabycie przez Gminę Kraków z mocy prawa z dniem 27 maja 1990 r., [prawa] własności nieruchomości położonej w jednostce ewidencyjnej Kraków-Podgórze, obręb 45, oznaczonej jako działka nr [...] o pow. 0,0544 ha, objętej księgą wieczystą nr [...].

Z uzasadnienia decyzji wynika, że Wojewoda, powołując art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. nr 32, poz. 191 ze zm., dalej pwst bądź Przepisy wprowadzające albo ustawa komunalizacyjna), decyzją z [...] marca 2011 r. stwierdził nabycie z mocy prawa, z dniem 27 maja 1990 r. przez Gminę Kraków prawa własności opisanej wyżej nieruchomości.

Odwołanie od decyzji z [...] marca 2011 r. wniosły [...] (dalej [...] bądź skarżąca) podnosząc, że prawo zarządu sporną nieruchomością należy wywieść z decyzji [Urzędu Dzielnicowego Kraków-Podgórze] z [...] czerwca 1989 r. [nr [...], dalej decyzja z [...] czerwca 1989 r.] o naliczeniu opłat z tytułu zarządu, w związku z treścią wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6.9.2010 r., I OSK 1401/09. Wskazała na zabudowanie przedmiotowej nieruchomości infrastrukturą kolejową. Wywiodła tytuł prawny do spornej nieruchomości z art. 4 rozporządzenia Prezydenta RP z dnia 24 września 1926 r. o utworzeniu przedsiębiorstwa państwowego "[...]" (Dz. U. nr 97 poz. 568, dalej rozporządzenie Prezydenta RP z 1926 r.).

KKU rozpoznając sprawę uznała rozstrzygnięcie Wojewody za prawidłowe. Skarżącej nie przysługiwał bowiem tytuł prawny do przedmiotowej nieruchomości w postaci prawa użytkowania lub zarządu, który eliminowałby komunalizację przedmiotowego mienia z mocy prawa.

W całym okresie władania przedmiotową nieruchomością przez [...]obowiązywały procedury nabywania prawa użytkowania, czy zarządu przez państwowe jednostki organizacyjne. Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 sierpnia 1949 r. w sprawie przekazywania nieruchomości niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych [Dz. U. nr 47, poz. 354 ze zm., dalej rozporządzenie z 1949 r.], które było aktem wykonawczym do dekretu z dnia 26 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych (Dz. U. R.P. z 1952 r. nr 4, poz. 31, dalej dekret z 1949 r.), prawo zarządu i użytkowania było ustanawiane w formie protokołu zdawczo-odbiorczego, bądź w drodze umowy zawartej w odpowiedniej formie prawnej, a w razie sporu na podstawie decyzji Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego. Później ustanawiane było w trybie przepisów ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz. U. nr 32, poz. 159, dalej ugtmo), w drodze decyzji organu administracji państwowej stopnia podstawowego o oddaniu nieruchomości w użytkowanie i następnie w trybie art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. nr 22, poz. 99, dalej ugg). Zgodnie z tym przepisem, państwowe jednostki organizacyjne uzyskiwały grunty państwowe w zarząd na podstawie decyzji terenowego organu administracji państwowej albo na podstawie zawartej, za zezwoleniem tego organu, umowy o przekazaniu nieruchomości między państwowymi jednostkami organizacyjnymi, bądź umowy o nabyciu nieruchomości. Ten stan prawny obowiązywał w dniu 27 maja 1990 r.

Strona 1/14
Inne orzeczenia o symbolu:
6100 Nabycie mienia państwowego z mocy prawa przez gminę
Inne orzeczenia z hasłem:
Komunalizacja mienia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne