Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska (spr.), Sędzia NSA Wiesław Morys, Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka, Protokolant starszy inspektor sądowy Joanna Drapczyńska, po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Marszałka Województwa Śląskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 25 września 2014 r. sygn. akt IV SAB/Gl 98/14 w sprawie ze skargi M. W. na bezczynność Marszałka Województwa Śląskiego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym kasacyjnie wyrokiem z dnia 25 września 2014 r. o sygn. akt IV SAB/Gl 98/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. W. na bezczynność Marszałka Województwa Śląskiego w przedmiocie bezczynności w zakresie udostępnienia informacji publicznej zobowiązał organ do załatwienia wniosku skarżącego z dnia 13 maja 2014 r., stwierdził, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, zasądził od organu na rzecz skarżącego kwotę 100 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy.
M. W. w dniu 13 maja 2014 r. zwrócił się drogą elektroniczną do Urzędu Marszałkowskiego Województwa Śląskiego z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej w zakresie studium wykonywalności (biznes plan) stanowiący załącznik do "Wniosku o dofinansowanie realizacji projektu ze środków Europejskiego Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Śląskiego na lata 2007-2013". Mailem wysłanym w dniu 27 maja 2014 r. organ poinformował wnioskodawcę o przedłużeniu terminu do udzielenia odpowiedzi na powyższy wniosek ze względu na konieczność przeprowadzenia dodatkowej analizy posiadanej dokumentacji pod kątem zakresu w jakim podlega ona udostępnieniu. Następnie pismem z dnia 6 czerwca 2014 r. przesłanym drogą mailową organ wskazał, że wnioskowane studium wykonalności (biznes plan) nie posiada waloru dokumentu urzędowego, tylko stanowi dokument prywatny zawierający istotę projektu, czyli szczegółowe informacje biznesowe takie jak: oryginalny pomysł na projekt, oryginalną i bardzo zindywidualizowaną koncepcję, model biznesowy oraz pomysł na promocję projektu. Nie są to informacje zawierające oświadczenia funkcjonariusza publicznego, złożone w ramach kompetencji posiadanych przez tego urzędnika, skierowane do innego podmiotu lub złożone do akt sprawy. Wystąpienie przez podmiot w charakterze potencjalnego beneficjenta starającego się o dofinansowanie projektu i przygotowanie w związku z tym wymaganych dokumentów zawierających opisanie projektu zgodnie z wymogami, nie jest wykonywaniem zadań władzy publicznej. Dlatego wnioskowane dokumenty nie stanowią informacji publicznej i tym samym nie podlegają udostępnieniu.
Pismem z dnia 12 czerwca 2014 r. M. W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na bezczynność Marszałka Województwa Śląskiego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej, domagając się wydania postanowienia nakazującego organowi udzielenie informacji publicznej zgodnie z wnioskiem i orzeczenia, czy bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa nawet gdy będą podstawy do umorzenia postępowania sądowego, jeżeli organ udostępni wnioskowaną informację po wniesieniu skargi do Sądu oraz zasądzenia kosztów postępowania. W uzasadnieniu skarżący wskazał, że organ jest w posiadaniu wnioskowanej dokumentacji, jednakże nie udostępnił jej skarżącemu ani nie wydał też decyzji o odmowie jej udostępnienia. Ponadto zdaniem skarżącego studium wykonywalności jest obowiązkowym załącznikiem do wniosku o dofinansowanie inwestycji, w tym przypadku jest załącznikiem do wniosku złożonego przez Muzeum Śląskie w Katowicach, czyli wojewódzką samorządową instytucję kultury. Celem studium wykonalności jest zbadanie finansowej opłacalności przedsięwzięcia oraz jego ekonomiczności. W ocenie skarżącego za pomocą tego dokumentu można zorientować się, czy przedsięwzięcie jest stabilne z finansowego punktu widzenia, czy jest korzystne społecznie i czy dąży do zrównoważonego rozwoju regionu. W związku z powyższym wnioskowany dokument jest dokumentem urzędowym, a nie prywatnym.