Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...] października 2012 r., utrzymało powyższą decyzję w mocy. Organ wyjaśnił, że celem pomocy społecznej nie jest przejęcie w całości i bezterminowo obowiązku utrzymywania osób, które znalazły się w trudnej sytuacji życiowej (w tym materialnej), ale podejmowanie takich działań, które umożliwią tym osobom przezwyciężenie ich trudnej sytuacji i samodzielne zaspakajanie niezbędnych potrzeb życiowych, a także integrację ze środowiskiem. Osoby korzystające z pomocy społecznej - w myśl art. 4 ustawy o pomocy społecznej - są zobowiązane do współdziałania w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej, czego skarżący nie czyni. Organ odwoławczy nie negował, iż G. P. znajduje się w trudnej sytuacji życiowej, gdyż jedynym jego stałym źródłem dochodu jest zasiłek stały w aktualnej kwocie 444 zł oraz zasiłek okresowy w kwocie 30 zł, niewielki zaś dochód z czynszu najmu dwóch lokali mieszkalnych znajdujących się w budynku w L. jest zajęty przez komornika na poczet zaległych alimentów należnych synom G. P., jednakże nie może on oczekiwać zaspokajania w całości żądań w formie pieniężnej, przy jednoczesnym braku chęci współdziałania w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej.
W skardze na powyższą decyzję G. P. zarzucił organowi naruszenie art. 3 ust. 1, art. 8 ust. 3 oraz art. 39 ust. 1, ust. 2 ustawy o pomocy społecznej oraz art. 7, art. 77 K.p.a. poprzez brak wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. wniosło o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uznał, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie. W uzasadnieniu przytoczył treść art. 2 ust. 1, art. 3, art. 4, art. 7 i art. 11 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej i wskazał, że G. P. jest właścicielem 3 lokali mieszkalnych i przynajmniej w jednym z nich mógłby zamieszkać. W tych warunkach nie może być mowy o niezaspokojeniu jego potrzeb mieszkaniowych. Sąd podkreślił, że uprawnienia wynikające z przepisów ustawy o pomocy społecznej mają, charakter subsydiarny, co oznacza, że uzupełniają środki, możliwości i uprawnienia własne osoby objętej systemem świadczeń z pomocy społecznej. Zdaniem Sądu, organy orzekające w niniejszej sprawie wykazały zasadność odmowy przyznania skarżącemu zasiłku celowego na dofinansowanie opłat za hotel. Podstawą odmowy przyznania w niniejszej sprawie wnioskowanej pomocy stanowił m.in. art. 11 ust 2 ustawy. Z akt przedmiotowej sprawy wynika, że G. P. odmawia podjęcia negocjacji w sprawie zawarcia kontraktu socjalnego. W piśmie z dnia [...] sierpnia 2012 r. skarżący domagał się zawieszenia postępowania w sprawie zawarcia wskazywanego kontraktu. We wcześniejszych pismach skarżący cały czas przesuwał termin spotkania z pracownikiem Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. Zauważyć również należy, że G. P. uporczywie nie stawiał się na kolejne spotkania z pracownikami pomocy społecznej.