Skarga kasacyjna na decyzję Rektora Uniwersytetu Gdańskiego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rudnicka sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) sędzia del. WSA Ireneusz Dukiel Protokolant starszy inspektor sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rektora Uniwersytetu Gdańskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 20 sierpnia 2014 r. sygn. akt II SA/Gd 342/14 w sprawie ze skargi S.M. na decyzję Rektora Uniwersytetu Gdańskiego z dnia 17 kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/11

Wnioskiem z dnia 6 marca 2014 r. S.M. zwrócił się do Rektora Uniwersytetu Gdańskiego o udzielenie, w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tj.: Dz. U. z 2014 r., poz. 782) informacji w postaci:

1) odpowiedzi na pytanie, czy po dniu 1 września 2013 r. Uniwersytet Gdański zawarł umowy (bez względu na ich nazwę i formę) z przedsiębiorcami, przewidujące dokonanie zapłaty przez Uniwersytet Gdański na rzecz tych przedsiębiorców za prace lub dostawy wykonane przez nich w związku z inwestycją polegającą na realizacji budynków nowego Wydziału Chemii UG przez Konsorcjum firm [...] na podstawie umowy nr [...]

2) podania nazw, pod jakimi prowadzą działalność przedsiębiorcy, z którymi Uniwersytet Gdański zawarł takie umowy,

3) podania dat zawarcia tych umów oraz

4) podania kwot jakie zostały wypłacone lub będą wypłacone przedsiębiorcom na ich podstawie.

Decyzją z dnia 20 marca 2014 r. Kanclerz Uniwersytetu Gdańskiego odmówił udostępnienia informacji publicznej wskazanej we wniosku z dnia 6 marca 2014 r. W uzasadnieniu wyjaśniono, że żądane informacje nie mogą być udostępnione ze względu na fakt, że stanowią one tajemnicę przedsiębiorstwa Uniwersytetu Gdańskiego, która podlega ochronie na podstawie art. 5 ust. 2 powołanej ustawy. Wskazano, że Uniwersytet Gdański podjął wszelkie działania, ażeby informacje, jakich domaga się wnioskodawca, w tym treść oraz strony ewentualnych umów, utrzymać w tajemnicy i traktować jako tajemnicę przedsiębiorstwa.

Działając w trybie art. 17 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej wnioskodawca zwrócił się do Rektora Uniwersytetu o ponowne rozpatrzenie sprawy. Wnioskujący zwrócił uwagę na uchybienia procesowe przemawiające za nieważnością decyzji z dnia 20 marca 2014 r., albowiem decyzję tą podpisał Kanclerz, który nie jest organem ustawowo uprawnionym do reprezentowania Uniwersytetu. Wnioskodawca nie zgodził się również ze wskazaną podstawą odmowy udzielenia informacji w postaci art. 5 ust. 2 ustawy, tj. tajemnicą przedsiębiorstwa. Według niego żądane informacje dotyczą sprawy wykonania umowy o wybudowanie Wydziału Chemii Uniwersytetu Gdańskiego, finansowanej ze środków Unii Europejskiej, czyli dotyczą dysponowania środkami publicznymi. Uniwersytet nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tj.: Dz. U. z 2013 r., poz. 672 ze zm.). a tym samym nie dotyczy go klauzula tajemnicy przedsiębiorcy. Wnioskodawca podkreślił, że w decyzji nie wskazano jakie kroki przedsiębiorca podjął w celu zachowania informacji o charakterze tajemnicy przedsiębiorstwa w tajemnicy i zarzucił, że Uniwersytet nie mógł podjąć takich działań w odniesieniu do informacji o kwotach pieniężnych związanych z wykonaniem umowy o realizację inwestycji, albowiem są to środki publiczne i gospodarowanie nimi jest jawne.

Decyzją z dnia 17 kwietnia 2014 r. Kanclerz Uniwersytetu Gdańskiego odmówił udostępnienia informacji publicznej. W uzasadnieniu decyzji powtórzono, że żądane informacje nie mogą być udostępnione ze względu na fakt, że stanowią one tajemnicę przedsiębiorstwa - Uniwersytetu Gdańskiego, która podlega ochronie w świetle art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Powtórnie poinformowano, że Uniwersytet Gdański podjął wszelkie działania, ażeby informacje, jakich domaga się wnioskodawca, w tym treść oraz strony umów utrzymać w tajemnicy i traktować jako tajemnicę przedsiębiorstwa.

Strona 1/11