Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bożena Popowska Sędziowie: Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędzia del. WSA Wojciech Jakimowicz (spr.) Protokolant st. asystent sędziego Anna Siwonia-Rybak po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 września 2014 r. sygn. akt III SA/Gd 549/14 w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 11 września 2014 r., sygn. akt: III SA/Gd 549/14, po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta G. z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...].
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] Prezydent Miasta G. odmówił M. M. specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku z opieką nad ojcem H. R.. W podstawie prawnej wydanej decyzji organ przywołał art. 2 pkt 2, art. 3, art. 16a, art. 20, art. 23-25, art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j.: Dz.U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 ze zm.) w związku z art. 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2012 r., poz. 1548), art. 13 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją wydatków budżetowych (t.j.: Dz.U. z 2011 r. Nr 291, poz. 1707), art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.U. z 2011 r. Nr 205, poz. 1212), § 2 pkt 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 sierpnia 2012 r. w sprawie wysokości dochodu rodziny albo dochodu osoby uczącej się stanowiących podstawę ubiegania się o zasiłek rodzinny oraz wysokości świadczeń rodzinnych (Dz.U. z 2012 r., poz. 959), § 7 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 3 stycznia 2013 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia rodzinne (Dz. U. z 2013 r., poz. 3), art. 52 ustawy z dnia 25 marca 2011 r. o ograniczeniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców (Dz.U. z 2011 r., Nr 106, poz. 622) oraz art. 107 k.p.a.
Uzasadniając wydaną decyzję Prezydent Miasta G. wskazał, że w realiach sprawy nie nastąpiła rezygnacja z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki. M. M. nie pracuje bowiem od dnia 1 stycznia 1984 r. Z kolei znaczny stopień niepełnosprawności ojca datuje się od 12 lutego 1998 r. W związku z powyższym organ uwzględniwszy treść art. 16a ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia. W świetle przedmiotowej regulacji normatywnej specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje bowiem osobom, które rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.
W odwołaniu od ww. decyzji M. M. wskazała, że do wniosku o przyznanie specjalnego zasiłku opiekuńczego dołączyła wszystkie wymagane przepisami dokumenty. Wydana decyzja jest zatem niezrozumiała. Odnosząc się do kwestii braku rezygnacji z zatrudnienia odwołująca się wskazała, że zrezygnowała z planów zatrudnienia i zajęła się wychowaniem swoich dzieci. W chwili, w której najmłodszy syn skończył trzy miesiące ojciec odwołującej się otrzymał orzeczenie o niepełnosprawności przyznane na stałe. W takich okolicznościach odwołująca się zrezygnowała z zatrudnienia i tak zorganizowała swój czas, aby pomagać ojcu.