Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędziowie: Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędzia del. WSA Mirosław Wincenciak Protokolant st. inspektor sądowy Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 19 października 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych Ministra Administracji i Cyfryzacji oraz A. O. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 2161/14 w sprawie ze skargi N. K., D. K., B. P., E. W., M. Ś. i A. S. na postanowienie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego oddala skargi kasacyjne
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 2161/14, uwzględnił skargę N. K., D. K., B. P., E. W., M. Ś. i A. S. na opisane w sentencji postanowienie Ministra Administracji i Cyfryzacji i uchylił je oraz postanowienie tegoż Ministra z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...], orzekł o wykonalności zaskarżonego postanowienia oraz o kosztach postępowania.
Jak wynika z uzasadnienia tegoż orzeczenia zaskarżone postanowienie utrzymało w mocy postanowienie o zawieszeniu z urzędu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody W. z dnia [...] lutego 1993 r. stwierdzającej nabycie przez Dzielnicę-Gminę W. O. z mocy prawa w dniu 27 maja 1990 r., nieodpłatnie, własności nieruchomości położonej w W. przy ul. [...] (obecnie [...]), oznaczonej w ewidencji gruntów w jednostce ewidencyjnej W.-Ś., obręb ewid. [...], jako działka nr [...]. Postępowanie wszczęto na wniosek N. K. i D. K. (następców prawnych C. K.) o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Wojewody w części dotyczącej budynku mieszkalnego posadowionego na opisanym gruncie. Organ wskazał, że pozyskał informację, iż przed Samorządowym Kolegium Odwoławczym w W. toczy się postępowanie z wniosku A. O. B. o stwierdzenie nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] października 2008 r., nr [...], która postanawiała że wydanie orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej m.st. W. z dnia [...] września 1955 r., nr [...], w części odnoszącej się do sprzedanych lokali mieszkalnych o nr: [...] w budynku przy ul. [...] (poprzednie oznaczenie ul. [...]), w których zawartych umów nie poprzedzono wydaniem decyzji administracyjnych o ich sprzedaży nastąpiło z naruszeniem prawa, jednakże z powodu wywołania przez to orzeczenie nieodwracalnych skutków prawnych nie można stwierdzić nieważności orzeczenia w ww. części, nadto stwierdzała nieważność orzeczenia z dnia [...] września 1955 r. w pozostałej części jako rażąco naruszającego prawo. Orzeczenie z dnia [...] września 1955 r. odmawiało przyznania poprzednim współwłaścicielom C. K. i A. P. prawa własności czasowej do gruntu - działki nr [...] oraz stwierdzało przejście własności znajdujących się tamże zabudowań na własność Skarbu Państwa, gdyż teren ten podlegał regulacji dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. W. (Dz. U. Nr 50, poz. 279), dalej dekret. Minister podniósł, że rozstrzygnięcie opisanego wniosku A. O. B. będzie miało zasadnicze znaczenie w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji komunalizacyjnej z 1993 r. Kluczowym zagadnieniem dla sprawy jest bowiem ustalenie czyją własnością była nieruchomość oznaczona w ewidencji gruntów w jednostce ewidencyjnej W.-Ś., obręb ewidencyjny [...], jako działka nr [...], położona w W. przy ul. [...], według stanu na dzień 27 maja 1990 r. Minister nie uwzględnił wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy N. K. i D. K. W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia wskazał, że w postępowaniu komunalizacyjnym prowadzonym na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych podstawową przesłanką umożliwiającą komunalizację mienia jest to, aby mienie podlegające komunalizacji było mieniem ogólnonarodowym (państwowym). Nabycie własności nieruchomości przez gminę na podstawie art. 5 ust. 1 tej ustawy następuje ipso iure, zatem celem deklaratoryjnej decyzji jest tylko potwierdzenie stanu prawnego, jaki istniał w dniu 27 maja 1990 r. Wobec tego w niniejszej sprawie koniecznym jest ustalenie, czy mienie stanowiło własność ogólnonarodową, czy też należało do osób fizycznych. W konsekwencji, zdaniem organu, rozstrzygnięcie które ma być wydane przez Kolegium w postępowaniu nadzorczym, a dotyczące oceny legalności jego decyzji z dnia [...] października 2008 r., będzie miało zasadnicze znaczenie w postępowaniu o stwierdzenie nieważności wspomnianej decyzji komunalizacyjnej. Tym bardziej, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2013 r., nr [...], wstrzymało wykonanie ww. decyzji z dnia [...] października 2008 r. Zatem Minister doszedł do przekonania, że w niniejszej sprawie zaistniały podstawy do zawieszenia postępowania administracyjnego na zasadzie art. 97 § 1 pkt 4 K.p.a. Ponadto za zawieszeniem postępowania przemawia także fakt, że nie zostało ustalone następstwo prawne po zmarłym J. S., ujawnionym jako współwłaściciel lokalu nr [...]. Zgodnie z informacjami uzyskanymi z Kolegium, żona i córki zmarłego zostały zobowiązane do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nabycia spadku.